بررسي اثر كوتاه مدت خاكورزي و كاربرد كود گاوي برروي جمعيت جانوران خاك تحت كشت ذرت

Short Term Effects of Soil Tillage and Animal Manure Application on Soil Fauna under Corn Cultivation

خاك ورزي از مهمترين اجزا سيستم هاي مديريت خاك در راستاي كشاورزي پايدار محسوب مي شود كه جمعيت و تنوع جانداران خاك را تحت تاثير قرار مي دهد. به همين علت اطلاع داشتن از اثرات كوتاه و دراز مدت خاك ورزي بر روي جانداران خاك به انتخاب سيستم هاي مناسب تر مديريتي كمك مي كند. در اين راستا آزمايشي در ايستگاه تحقيقاتي گريزه واقع در سنندج از فروردين 1387 تا شهريور همان سال به اجرا درآمد و اثرات سه سيستم خاك ورزي (سنتي (CT)، حداقل (MT) و بي خاك ورزي (NT))، سه سطح كود گاوي (0 و 20 و 40 تن در هكتار) طي سه دوره نمونه برداري روي تغييرات جمعيتي كرم هاي خاكي (نماينده گروه ماكروفون)، كنه ها و پادمان (نمايندگان گروه مزوفون)، و نماتدها (نماينده گروه ميكروفون) خاك مورد بررسي قرار گرفتند. وزن مخصوص ظاهري خاك در همان نقاط نمونه برداري از كرم هاي خاكي، كنه ها و پادمان، و نماتدها اندازه گيري شد. گياه مورد استفاده براي كشت رقم ذرت SC704 بود. در كوتاه مدت تفاوت معني داري بين اثر تيمارها برروي وزن مخصوص ظاهري در خاكي با بافت لوم شني مشاهده نشد. خاك ورزي بر روي جمعيت گروههاي ميكروفون و مزو فون تاثير معني داري نداشت اما برروي جمعيت ماكروفون (كرم خاكي) اثر معني دار آن مشاهده شد. از طرفي بين خاكورزي و سيستم بي خاك ورزي تفاوت معني داري در زيتوده ذرت وجود داشت اما بين خاكورزي سنتي و خاك ورزي حداقل تفاوت معني دار نبود. كودگاوي اثر معني دار مثبتي بر جمعيت نماتدهاي خاك و زيتوده ذرت داشت. به طوركلي با توجه به نتايج به نظر مي رسد كه سيستم مديريتي خاك ورزي حداقل و كاربرد حداقل 40 تن بر هكتار كود گاوي از جنبه هاي زراعي و بيولوژي در شرايط اقليمي و خاكي مشابه، مطلوب هستند.