بررسي روش‌هاي تخمين آبدهي سالانه و برآورد سيلاب‌هاي حوضه آبخيز تيغ آب شهرستان خاش

حوضه آبخيز تيغ آب، بين شهرستان‌هاي خاش و ايرانشهر قرار گرفته است. در اين تحقيق پس از جمع آوري آمار دراز مدت (22 ساله) از دما، دبي و بارش حوضه، مطالعات در دو بخش انجام شد. در بخش اول به بررسي روش‌هاي مختلف در برآورد آبدهي سالانه حوضه و در بخش دوم به بررسي سيلاب و انتخاب بهترين و مناسب‌ترين روش در تخمين ميزان آن، پرداخته شد. آزمون‌هاي مختلف آماري بر روي داده‌ها انجام گرفت تا از همگني داده‌ها و پراكنش ايستگاه‌هاي منتخب، اطمينان حاصل شود. سپس با استفاده از روش‌هاي جاستين، رابطه كميته تحقيقات كشاورزي هندوستان (ICAR)، موسسه تحقيقات آبياري ايالتUP هندوستان و رابطه ليسي، ارتفاع رواناب سالانه محاسبه شد و بهترين روش جهت برآورد آبدهي سالانه انتخاب گرديد. بر اين اساس، از بين روش‌هاي مورد استفاده روش جاستين، به دليل در نظر گرفتن پارامترهاي اقليمي و غير اقليمي فراوان و نيز ضريب منطقه‌اي، در برآورد ميانگين آبدهي سالانه، نتيجه بهتري را ارايه داده و براي استفاده در حوضه آبخيز تيغ آب توصيه مي‌شود. در مرحله بعدي سيلاب منطقه بررسي شد و پس از بر آورد دبي پيك سيلاب ايستگاه‌ها، به بررسي روش‌هاي مختلف تخمين سيلاب و انتخاب مناسب‌ترين روش جهت برآورد آن در دوره‌هاي بازگشت مختلف، اقدام گرديد. بر اساس نتايج مشاهده شده، جهت بر آورد حداكثر دبي لحظه‌اي سيلاب، روش SCS از جامعيت بيشتري بر خوردار است.