تاثير سطوح متفاوت اختلاف كاتيون- آنيون جيره پيش و پس از زايش بر توليد شير و غلظت مواد معدني پلاسماي گاوهاي هلشتاين

Effect of Different Levels of Pre and Postpartum Dietary Cation-Anion Difference on Milk Production and Plasma Mineral Concentrations of Holstein Cows

چكيده براي بررسي اثر سطوح مختلف اختلاف كاتيون-آنيون جيره در قبل و بعد از زايمان بر توليد و تركيب شير، غلظت مواد معدني پلاسما و وضعيت سلامتي از 24 راس گاو شيري بصورت آزمايش فاكتوريل 2×2 در قالب طرح واحدهاي خرد شده در زمان استفاده شد. بدين منظور حيوانات در پيش از زايش به دو گروه 12 راسي تقسيم شدند كه يك گروه با جيره با اختلاف كاتيون- آنيون 100- ميلي اكي والان و گروه ديگر با اختلاف كاتيون- آنيون جيره اي 100+ ميلي اكي-والان در كيلوگرم ماده خشك تغذيه شدند. بلافاصله پس از زايش حيوانات از هرگروه به دو گروه 6 راسي تقسيم شده و يك گروه با جيره با اختلاف كاتيون- آنيون 200+ ميلي اكي والان و گروه ديگر با جيره اي حاوي اختلاف كاتيون- آنيون 400+ ميلي اكي والان در كيلوگرم ماده خشك تغذيه شدند. مصرف خوراك بطور هفتگي و نمونه هاي خون در روزهاي 2 و 12 پيش و پس از زايمان جمع آوري شدند. اختلاف كاتيون- آنيون جيره اي 100- ميلي اكي والان باعث افزايش معني دار كلسيم، منيزيم، كلر و گوگرد پلاسما شد. سطح اختلاف كاتيون- آنيون جيره پس از زايش 400+ ميلي اكي والان نسبت به 200+ ميلي اكي والان موجب افزايش معني دار در مصرف ماده خشك، توليد شير تصحيح شده براي 4 درصد چربي (01/0P < )، درصد چربي شير(01/0P < )، كل مواد جامد شير(01/0P < ) و مقادير سديم و پتاسيم پلاسما شد. اختلاف كاتيون- آنيون پيش از زايش بر غلظت مواد معدني پلاسما، مصرف خوراك و توليد شير گاوها در دوره شيردهي اثر معني داري نداشت. هيچ موردي از تب شير در گاوهاي شيرده مشاهده نشد. اختلاف كاتيون- آنيون منفي يا مثبت اثر معني داري بر ميزان بروز جفت ماندگي و هيپوكلسيمي نداشت اما خطر وقوع آنها در دريافت كنندگان جيره آنيوني كاهش يافت. با توجه به نتايج اين آزمايش، اختلاف كاتيون- آنيون پايين در اواخر آبستني براي حفظ سلامتي دام مفيد بوده و افزايش آن بلافاصله پس از زايش بر توان توليدي حيوان در دوره شيردهي اثر مثبتي داشت.

In order to survey the effect different levels of pre and postpartum dietary cation-anion difference (DCAD) on milk production, milk composition, plasma mineral concentration and health status twenty four Holstein cows were used in a split-plot in time design with a 2x2 factorial arrangement as a completely randomized design. Before calving, cows were divided into two groups of 12 each, one group was fed by a diet of -100 DCAD (meq/kg DM) and another group by +100 DCAD (meq/kg of DM). After parturition animals in each group were divided into two group of 6 each and one group fed a diet of +200 DCAD (meq/kgDM) and the other fed a diet of +400 DCAD (meq/kgDM). Feed intake was recorded weekly and blood samples were collected on days -12, -2, +2and +12 of parturition. Prepartum feeding of the diet with -100 meq/kg DM DCAD increased plasma concentration of Ca, Mg, CI and S. After parturition, feeding the diet with +400 DCAD increased significantly (P<0.01) DMI, fat corrected milk production, milk fat and total solid concentrations and plasma Na and K concentrations. Prepartum DCAD did not affect plasma mineral concentration, DMI, and milk production of lactating cows. No case of milk fever was observed in dairy cows. However, different levels of DCAD did not significantly affect retained placenta and hypocalcemia incidences, their risks were reduced for animals fed anionic diets. So it was concluded that low level of DCAD on late gestation can be useful to improve animal health and high of DCAD after parturition had positive effect on animal performance.