اثرات آللوپاتي ماميران (Chelidonium majus L.) بر جوانه زني و پارامترهاي رشد علف هرز تاج خروس (Amaranthus retroflexus L.)

آللوپاتي پديده اي است كه طي آن برخي از گونه هاي گياهي، مواد شيميايي خاصي آزاد مي كنند و از اين طريق مانع جوانه زني و رشد ساير گياهان مي شوند. امروزه استفاده از توان آللوپاتيكي گياهان جهت كنترل رشد علف هاي هرز، مورد توجه محققان قرار گرفته است. در پژوهش حاضر، تاثير مقادير متفاوت عصاره آبي ماميران (Chelidonium majus L.) (0، 25، 50، 75 و 100 درصد)، بر درصد جوانه زني و پارامترهاي رشد دانه رست علف هرز تاج خروس (Amaranthus retroflexus L.) مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج اين تحقيق نشان داد كه عصاره آبي ريشه و اندام هوايي ماميران در غلظت هاي بالا سبب كاهش درصد جوانه زني، طول ريشه چه و ساقه چه، وزن تر و وزن خشك دانه رست گرديد. همچنين اثر دگر آسيبي عصاره اندام هوايي ماميران بر درصد جوانه زني، بيشتر از عصاره ريشه بوده است.