مطالعه تيره بقولات در جنوب شهرستان رامهرمز

مطالعه حاضر، با هدف بررسي تنوع تيره بقولات در جنوب شهرستان رامهرمز انجام شده است. اين منطقه حدوداً داراي وسعتي حدود 150 كيلومتر مربع و كمترين و بيشترين ارتفاع آن به ترتيب 120 و 400 متر است. بالاترين ميزان بارندگي اين نواحي كه در فصول پاييز و زمستان صورت مي گيرد، بين270 تا 320 ميلي متر متغير و ميانگين دماي سالانه، 24 درجه سانتي گراد است. نمونه هاي گياهي به روش پيمايشي از بهمن ماه 1385 تا تير ماه 1387هر هفته در فصول رويش، جمع آوري شدند. اعضاي تيره بقولات، شامل 45 گونه متعلق به 19جنس است كه بزرگ ترين جنس Medicago داراي 8 گونه است. بخش متنوع جنس Medicago كه در رامهرمز يافت مي شود، Spirocarpos داراي 5 گونه است. تروفيت ها با 44/64 درصد، شكل زيستي غالب را دارند و همي-كريپتوفيت ها و فانروفيت ها و ژيوفيت ها و كامفيت به ترتيب با 77/17، 11/11، 44/4 و 22/2 درصد، اشكال زيستي بعدي را تشكيل مي دهند. از نظر نوع ناحيه رويشي 11/51 درصد گياهان آن عناصر رويشي ايرانو- توراني و صحارا- سندي هستند. از بين 45 گونه گياهي در منطقه مطالعه شده، تعداد 3 گونه، يعني66/6 درصد كل گونه ها اندميك ايران هستند. پنج گونه، يعني 11/11 درصد گياهان دارويي و 3 گونه، يعني 66/6 درصد، نيز گياهان سمي اند.