اثرات شدت تمرين بر شاخص‌هاي التهاب سيستميك مردان چاق كم‌تحرك

The Effects of Training Intensity on Systemic Inflammatory Markers in Sedentary Obese Men

چاقي در نتيجه كم تحركي، از مشكلات اصلي سلامتي به شمار مي‌رود. شدت فعاليتي كه موجب جلوگيري از افزايش وزن و تعديل عوامل التهابي شود، مشخص نشده است. براي مقايسه اثرات شدت تمرين بر شاخص‌هاي التهاب سيستميك و رابطه آن با درصد چربي بدن و نيم‌رخ ليپيدي مردان چاق كم تحرك، 36 آزمودني از جامعه آماري افراد چاق كم تحرك با ميانگين و انحراف استاندارد سن، درصد چربي، وزن و شاخص توده بدني (26/1± 4/20سال، 95/3±6/26 درصد، 16/9±4/93 كيلوگرم و 81/2±6/30 كيلوگرم بر مترمربع) انتخاب و به صورت تصادفي به چهار گروه تقسيم بندي شدند. برنامه تمرين استقامتي طي چهار ماه، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60- 45 دقيقه اجرا شد. گروه تجربي 1 برنامه تمريني را با شدت 45-40% ، گروه تجربي 2 با شدت 65- 60% و گروه تجربي 3 با شدت 85-80% ضربان قلب ذخيره اجرا كردند. مرحله اول خون گيري پس از 12 ساعت ناشتايي و در پايان، 48 ساعت پس از از خاتمه تمرينات در شرايط تجربي اجرا شد. پس از تحليل داده‌ها مشخص شد غلظت hs-CRP و فيبرينوژن در گروه تجربي 3 (پرشدت) به طور معني داري كاهش يافته است (به ترتيب 28%، 03/0 P= و 17% ، 03/0P=). سطوح hs-CRP در گروه تجربي 1 (كم شدت) و گروه تجربي 2 (شدت متوسط) نيز به ترتيب 13% و 11% كاهش يافت كه از نظر آماري معني دار نبود (05/0P > ). كاهش مقادير استراحتي فيبرينوژن در گروه‌هاي تمريني كم شدت و شدت متوسط (به ترتيب 5% و 9%) معني‏دار نبود (05/0P > ). همبستگي تغييرات بين قبل و بعد CRP و فيبرينوژن با تغييرات تركيب بدني و نيم‌رخ ليپيدي، رابطه معني داري نشان نداد (05/0P > ). در نهايت، تمرين با شدت‌هاي مختلف، بهبود تركيب بدن و چاقي مركزي را به دنبال دارد، اما براي بهبود سطوح hs-CRP و فيبرينوژن سرم، تمرين بايد در شدت‌هاي بالاتر اجرا شود. از سوي ديگر، احتمالاً تغيير سطوح شاخص‌هاي التهابي با تغييرات درصد چربي بدن در افراد جوان همسو نيست.

Obesity is a major health problem due, in part, to physical inactivity. The intensity of activity needed to prevent weight gain and modulate inflammatory markers is unknown. The purpose of this study was to determine the effects of training intensity on systematic inflammatory markers in inactive obese men. Thirty six sedentary obese male subjects (age, 20.4±1.26 yr; BF%, 26.6±3.95; weight, 93.4±9.16 kg; and BMI, 30.6±2.8 Kg/m2) were randomly divided into four groups. The training programs consisted of 4 months of endurance training, three sessions (45-60 min) per week at different intensities of 40-45% (LO), 60-65% (MI) and 80-85% (HI) of heart rate reserve. Two blood samples were taken (after 12 hours of fasting) before and 48 hours after final training session. Data were analyzed by using ANOVA and Bonforoni post-hoc, Pearson’s correlation coefficient and paired t-test (?=0.05). Paired t-test showed significance reductions in CRP and fibrinogen concentrations in HI group (28%, P=0.03 and 17%, P=0.03, respectively). Hs-CRP levels declined by 13% and 11% in MO and LO groups, respectively. Fibrinogen levels were decreased by 9% and 5% in MO and LO groups, respectively. The relationships among changes in CRP and fibrinogen with body composition and lipid profile in response to training were not significant (P > 0.05). Finally, training at different intensities caused improvements in body composition and central obesity, but for improvements in hs-CRP and fibrinogen, training should be performed at high intensity. On the other hand, probably changes in inflammatory markers were not correlated to body fat present changes in young obese individuals.