تغييرات گرلين آسيل دار پلاسمايي و گرسنگي افراد چاق، هنگام و بعد از يك جلسه فعاليت ورزشي متناوب با شدت‌هاي مختلف

Alterations of Plasma Acylated Ghrelin and Hunger During and After Intermittent Exercise at Different Intensities in Obese People

وزن بدن از طريق تعادل بين دريافت غذا و انرژي مصرفي تنظيم مي‌شود. هورمون گرلين باعث افزايش اشتها و مصرف غذا مي‌گردد. براي تعيين اثرات يك جلسه فعاليت ورزشي متناوب با شدت‌هاي فزاينده روي گرلين آسيل دار و اشتهاي افراد چاق، 9 دانشجوي مرد بي تحرك با سن 5/0±21 سال، وزن بدن 13/2±61/99 كيلوگرم، شاخص توده بدن 84/0±68/32 كيلوگرم بر مترمربع و حداكثر اكسيژن مصرفي 48/1±21/34 ميلي‌ليتر/كيلوگرم/دقيقه، در تحقيق حاضر شركت كردند. تحقيق با طرح تصادفي متعادل شده شامل دو جلسه آزمون (ورزشي و كنترل) انجام شد. پروتكل تمرين شامل دويدن روي نوارگردان با 50%، 60%، 70%، و 80% حداكثر اكسيژن مصرفي بود. نمونه‌هاي خون قبل، هنگام و دو ساعت بعد از فعاليت جمع آوري شد. نتايج نشان داد مقادير گرلين آسيل-دار و ميزان گرسنگي كاهش يافته است و در انتهاي آزمون، به طور معني داري كمتر از مقادير استراحتي بود (هر دو 001/0 > P). مساحت زيرمنحني مربوط به ميزان گرسنگي، هنگام فعاليت ورزشي، بازيافت و كل دوره آزمون به طور معني داري (به ترتيب: 007/0=P، 001/0 > P و 001/0 > P) در جلسه آزمون ورزشي (به ترتيب: 33/7±94/145، 71/21±58/344، 90/23±19/490 واحد در دقيقه) كمتر از كنترل بود، در حالي كه مقادير مساحت زيرمنحني مربوط به گرلين آسيل دار در جلسه آزمون ورزشي، در مقايسه با كنترل فقط در دوره بازيافت (001/0 > P) و كل دوره آزمون (001/0 > P) كمتر بود. اين يافته‌ها اشاره دارند گرلين آسيل دار و اشتهاي افراد چاق هنگام فعاليت ورزشي با شدت 70% حداكثر اكسيژن مصرفي و تا دو ساعت بعد از اين پروتكل كاهش مي‌يابد و به نظر مي‌رسد هورمون رشد در اين كاهش نقش موثرتري دارد. اينكه آيا اين پروتكل مي‌تواند در يك برنامه تمريني كوتاه مدت اثرات مشابهي داشته باشد، به بررسي بيشتر نياز دارد.

Body weight is regulated by both food intake and energy expenditure. Ghrelin enhances appetite and food intake. To determine the effects of an intermittent exercise with progressive intensities on acylated ghrelin and appetite in obese individuals, nine inactive male students (age, 21±0.5 years; body weight, 99.61±2.13 kg; body mass index, 32.68±0.84 kg/m2; and maximum oxygen uptake, 34.21±1.48 ml.kg-1.min-1) participated in two trials (exercise and control) in a counterbalanced, randomized design. The protocol included running at 50%, 60%, 70%, and 80% VO2max on a treadmill. Blood samples were collected before, during, and 2h after cessation of the exercise. Acylated ghrelin and hunger levels were decreased and remained significantly lower than baseline (both P < 0.001) at the end of the exercise trial. Area under the curve (AUC) for hunger during exercise, recovery, and total period of trial were significantly lower (P= 0.007, P < 0.001, P < 0.001, respectively) in the exercise trial (145.94 ± 7.33, 344.58 ± 21.71, 490.19 ± 23.90 units.min, respectively) compared to control trial. However, AUC values for acylated ghrelin in the exercise trial compared to the control trial were only lower during recovery (P < 0.001) and total period of trial (P < 0.001). These findings indicate that acylated ghrelin and appetite of obese individuals are decreased during exercise at 70% of VO2max and two hours thereafter, and that growth hormone seems to plays effective role in this suppression. Further studies are required to examine whether this protocol could elicit the same effects in a short-term training program.