آگاهي و نگرش اساتيد باليني، پزشكان خانواده و كارورزان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي جهرم در مورد اعلام خبر بد

Knowledge and Attitudes of Clinical Teachers, Family Physicians, and Medical Interns towards Giving Bad News, a Study in Jahrom University of Medical Sciences

مقدمه: انتقال اخبار ناگوار يكي از مشكل‌ترين وظايف پزشكان مي‌باشد. فقدان آموزش كافي در اين زمينه مي‌تواند اثرات منفي بر رابطه پزشك با بيمار داشته باشد. در كشور ما اين مهارت‌ها به طور موثر و گسترده در دانشكده‌هاي پزشكي آموزش داده نمي‌شوند. اين مطالعه به منظور بررسي آگاهي و نگرش اساتيد باليني، پزشكان خانواده و اينترن‌هاي دانشگاه علوم پزشكي جهرم در زمينه انتقال خبر بد انجام گرفته است. روش‌ها: اين مطالعه در سال 1387 در دانشگاه علوم پزشكي جهرم بر روي 40 عضو هيات‌علمي باليني، 22 پزشك خانواده و 30 كارورز انجام گرفت. پرسشنامه‌اي توسط محقق‌ساخته شده، سپس روا و پايا شد. اطلاعات با آزمون‌هاي ANOVA و تي مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: ميانگين نمره آگاهي و نگرش در گروه هيات‌علمي به ترتيب 96/15 (در مقياس 25) و 43/34 (در مقياس 52)، در گروه پزشكان خانواده 72/16 و 22/35، و در گروه اينترن‌ها 26/15 و 43/33 بود. سطح آگاهي هر سه گروه متوسط و نگرش آنها نسبت به آموزش اين مهارت‌ها مثبت ارزيابي شد. بين آگاهي و نگرش سه گروه اختلاف معنادار نبود (به ترتيب 095/0=p و 548/0=p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه و اين كه در شرايط فعلي يادگيري اين مهارت‌ها از طريق غير فعال و به روش آزمون و خطا است، به نظر مي‌رسد تدوين برنامه مدون براي آموزش اين مهارت‌ها در سطح دانشگاه‌هاي علوم پزشكي ضروري باشد.

Introduction: Pronouncing bad news is one of the most difficult duties of a physician. Lack of education in this field may negatively affect physician-patient relationship. These skills are not taught in our country vastly and effectively. The aim of this study was to assess knowledge and attitude of clinical teachers, family physicians and interns of Jahrom University of Medical Science about giving bad news. Methods: This study was conducted among a census sample of 40 clinical teachers, 22 family physicians, and 30 interns in 2009 in Jahrom University of Medical Sciences. A questionnaire was designed by the researcher, then its validity and reliability was determined. Data was analyzed by SPSS software using ANOVA and independent T test. Results: The average scores of knowledge and attitude were 15.96 (out of 25) and 34.43 (out of 52) among faculty members, 16.72 and 35.22 among family physicians, and 15.26 and 33.43 among interns group. Knowledge level in all 3 groups was medium and their attitudes toward training in these skills were positive. No significant difference was found between knowledge and attitude of these 3 groups (respectively: p=0.095 and p=0.548). Conclusion: According to the result of this study and considering the fact that these skills are currently learnt through inactive methods and via try & error technique, there is a real need for developing planned courses in Iranian medical universities.