تاثير شناخت درماني گروهي مبتني بر حضور ذهن (MBCT) بر كاهش افسردگي و افزايش رضايت زناشويي در زنان متاهل

A Study of Impact of Group Mindfulness-Based Cognitive Therapy on Depression Reduction and Increase of Marital Satisfaction in Married Women

مقدمه: افسردگي از رايج ترين مسايل بهداشت روان است و يك پنجم افراد، افسردگي را در برخي مرحله‌هاي زندگي‌شان تجربه مي‌كنند. افسردگي حالتي است كه بر خلق تاتير گذاشته و فعاليت را كاهش مي‌دهد و قادر است بر تفكر، احساس، رفتار و جسم تاثير بگذارد. هدف: بررسي تاثير شناخت درماني گروهي مبتني بر حضور ذهن(MBCT) بر كاهش افسردگي و افزايش رضايت زناشويي در زنان متاهل مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره ي شهر اهواز مواد و روش‌ها: آزمودني هاي پژوهش با فراخوان محقق به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. سپس، فرم كوتاه پرسشنامه افسردگي بك و فرم كوتاه پرسشنامه رضايت زناشويي به افراد داده‌شد. علاوه بر اين دو ابزار باليني، با مصاحبه تشخيصي و باليني، بر اساس DSM-IV-TR نارضايتي زناشويي و افسردگي آنها ارزيابي شد. در مرحله بعد بر اساس نقطه برش دو ابزار و مصاحبه باليني 28 نفر به صورت تصادفي ساده در دو گروه آزمايش و كنترل جاي گرفتند. گروه آزمايش در 7 جلسه تحت درمان شناختي مبتني بر حضور ذهن قرار گرفتند. در پايان مداخله درماني هر دو گروه با استفاده از همان ابزار مجدداً ارزيابي شدند (پس‌آزمون) و پس از يك ماه باز هم همين ابزارها به كار گرفته شد(پي گيري). نتايج: طبق نتايج بدست آمده از تحليل واريانس چند متغيري (MANOVA)، نسبت تفاضل پيش آزمون و پس آزمون در ميزان افسردگي مربوط به گروه‌هاي آزمايش و كنترل برابر بود با (63/80F=)، نسبت F بدست آمده در بين دو گروه مربوط به پس آزمون و پي‌گيري در ميزان افسردگي برابر با (12/2F=) و نتايج تحليل واريانس مربوط به تفاضل پيش آزمون و پس آزمون در ميزان رضايت زناشويي گروه هاي آزمايش و كنترل (44/109F=) و نيز تحليل واريانس مربوط به تفاضل پس آزمون و پيگيري در ميزان رضايت زناشويي گروه هاي آزمايش و كنترل برابر با (960/0F=) بود. نتيجه‌گيري: اين نوع درمان منجر به كاهش افسردگي و پايداري اثر درمان در زمان ‌شد. همچنين، منجر به افزايش رضايت زناشويي در گروه آزمايش نسبت به كنترل (پس آزمون) شده اما در خصوص رضايت زناشويي در گروه آزمايش در مرحله پس آزمون نسبت به مرحله پي‌گيري تفاوتي بدست نيامد، كه آن را مي توان به محدود بودن اين پژوهش به نمونه‌هاي زن نسبت داد، زيرا مولفه رضايت زناشويي متغيري چند بعدي است كه در ثبات و تغيير آن، همسر فرد نيز تاثير دارد.