هنرنمايي حافظ با اصطلاحات اقتصادي

شعر فارسي از جهت پيوند دادن واژگان معمولي اقتصادي با احساس و عاطفه شاعرانه، در قلم حافظ به اوج رسيده است. حافظ براي نشان دادن وضع معيشتي، اجتماعي، سياسي و مذهبي زمان خود از اصطلاحات اقتصادي با هنرمندي خاص بهره جسته است. بخشي از انديشه هاي عرفاني و فلسفي و جهان بيني و تصوير زندگي مطلوب وي، در قالب همين اصطلاحات منعكس شده است. اصطلاحات اقتصادي در ديوان حافظ از لحاظ مفهوم به چند دسته تقسيم مي شود و كاربرد آن‌ها در مفاهيم مجازي بر بار معنايي آن‌ها مي افزايد. از نظر ساختار نيز خلق انواع تركيب‌ها و كاربرد صنايع ادبي و فنون بلاغي، موجب غناي اصطلاحات اقتصادي مي شود. بدين ترتيب فضاي اقتصادي و در كنار آن بازار پر رونق با كالاهاي گوناگون پديد مي آيد كه عاطفه و احساس شاعرانه و جان و روح عارفانه، آن را زنده و پويا مي كند. اين مقاله هنر حافظ را در اين شيوه نشان مي دهد، اوضاع اقتصادي، اجتماعي، سياسي و مذهبي و ديدگاه شاعر را درباره آن‌ها در آيينه اصطلاحات اقتصادي مي نماياند و شگردهاي او را درطراحي فضاي اقتصادي شاعرانه و بازار شوق عارفانه بررسي مي كند.