بررسي تاثير نوع رابطه اكلوزالي بر پارامترهاي پريودنتال

Effect of occlusal relationship on periodontal parameters

چكيده مقدمه: نقش نيروهاي اكلوزالي بر سيستم‌هاي دنداني كه تحت تاثير بيماري‌هاي پريودنتال قرار گرفته‌اند به خوبي مشخص نشده است. شواهد مبين آن است كه نيروهاي بيشتر ممكن است ميزان تخريب يا ماهيت ضايعه را تغيير دهند. اكلوژن دنداني به عنوان يك فاكتور دخيل در بيماري‌هاي پريودنتال شناخته شده، تيوري‌هاي مختلفي در مورد روابط اكلوزالي و تاثير آن بر ملاحظات درمان وجود دارد. روابط بين الگوهاي اكلوزالي و تاثير آن بر پريودنشيوم با وجود پژوهش‌هاي متعدد و متناقض به خوبي شناخته نشده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير روابط مختلف اكلوزالي بر پارامترهاي پريودنتال بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع مقطعي (Cross- Sectional) بود. تعداد 60 بيمار سالم انتخاب شدند كه داراي روابط اكلوزالي Group function، Anterior rise و Cuspid rise بودند (3 گروه 20 تايي). در هيچ كدام از موارد انتخاب شده، تماس در سمت بالانسينگ وجود نداشت. سپس پارامترهاي پريودنتالي شامل pocket depth، attachment level، keratinized gingival recession و plaque index در اين بيماران اندازه‌گيري شد. سپس داده‌ها بين گروه‌ها در صورت طبيعي بودن با استفاده از آناليز ANOVA و در صورت توزيع غير ‌طبيعي با آزمون Kruskal Wallis بررسي شدند (05/0 = ?). يافته‌ها: در بين 3 گروه، فقط لثه كراتينيزه تفاوت معني‌داري را نشان داد و با استفاده از آزمون Tukey معلوم گرديد كه اين تفاوت بين گروه اكلوژني Cuspid Rise و Anterior Rise ديده مي‌شود. همچنين در مورد لثه كراتينيزه، تفاوت معني‌داري بين فك بالا در گروه‌هاي مختلف وجود داشت. با استفاده از آزمون Tukey مشخص گرديد كه اين تفاوت در بين گروه‌هاي Cuspid Rise و Anterior Rise نيز وجود دارد (05/0p value < ). نتيجه‌‌گيري: با توجه به يافته‌هاي اين پژوهش، اين‌كه كداميك از الگوهاي اكلوژني بر ديگري برتري دارد به درستي مشخص نيست. هر چند كه در Cuspid rise، افزايش لثه كراتينيزه مشاهده شد. به عبارت ديگر، هر سه الگوي اكلوژني از لحاظ تاثير بر پارامترهاي پريودنتالي، عمق پاكت، سطح چسبندگي و تحليل لثه، تقريباً مشابه بودند. كليد واژه‌ها: اكلوژن دنداني، پارامترهاي پريودنتال.