تاثير پلي آكريل آميد، كود دامي، ورمي كمپوست و لجن بيولوژيكي بر پايداري خاكدانه ها، مقاومت فروروي و آب قابل استفاده در يك خاك لوم شني

تشكيل سله باعث افزايش مقاومت فروروي و كاهش سرعت نفوذ آب به خاك در اثر آبياري و بارندگي مي گردد. هدف از اين تحقيق، بررسي اثر چهار اصلاح كننده آلي طبيعي و مصنوعي بر پايداري خاكدانه ها، مقاومت فروسنجي و آب قابل استفاده در يك خاك لوم شني با ساختمان ضعيف در شرايط گلخانه اي بود. اصلاح كننده ها در دو سطح شامل پلي آكريل آميد (PAM) به ميزان 25/0 و 5/0 ، كود گاوي 5/12 و 25، ورمي كمپوست 5/2 و 5 و لجن بيولوژيكي 7/1 و 4/3 (همگي بر حسب گرم در كيلوگرم خاك هوا خشك) با خاك مخلوط و به طور يكنواخت در تشت هاي پلاستيكي و در لوله هاي پوليكا به ترتيب به ارتفاع 25 و قطرهاي 50 و 15 سانتي متر پر گرديده و در رطوبت FC(8/0-7/0) و دماي C? 4±22 به مدت 6 ماه نگهداري (اينكوبه) شدند. تشت ها به منظور برداشتن نمونه هاي خاك براي اندازه گيري پايداري خاكدانه ها در آب (WAS) و ظرفيت آب قابل استفاده (AWC) در زمانهاي 7، 30، 60، 120 و 180 روز استفاده گرديدند. مقاومت فروروي (PR) در همان زمانها در لوله هاي پوليكا اندازه گيري شد. هر دو سطح مصرفي PAM باعث افزايش معني دار (05/0P < ) WAS نسبت به شاهد و بقيه اصلاح كننده ها گرديد و اين افزايش تا 180 روز دوام داشت. هر دو سطح مصرفي PAM و كود دامي باعث كاهش معني دار (05/0P < ) PR در مقايسه با شاهد گرديدند. اثرات اصلاحي سطوح مصرفي ورمي كمپوست و لجن بيولوژيكي از نظر افزايش WAS و كاهش PR معني دار نشد. سطح مصرفي دوم همه اصلاح كننده ها باعث افزايش معني دار (10/0P < ) AWC گرديد. بر اساس نتايج اين تحقيق انتظار مي رود كه به كارگيري 25/0 گرم بر كيلو گرم PAM به خاطر هزينه كمتر و يا 25 گرم بر كيلوگرم كود دامي به خاطر سهولت تامين، باعث بهبودي ساختمان و افزايش ظرفيت نگهداري آب در خاكهاي درشت بافت گردد.