تغييرات پارامترهاي هيدروليكي و نفوذ غيراشباع آب به خاك تحت تاثير كاربرد فاضلاب در كشت سيب زميني در شرايط لايسيمتري

در اين پژوهش از فاضلاب خام و تصفيه شده به منظور كشت سيب زميني در شرايط لايسيمتري استفاده شد. براي اين منظور پنچ تيمار آبياري شامل فاضلاب خام، فاضلاب تصفيه شده، آب معمولي، تركيب 50 درصد فاضلاب خام و آب معمولي، و تركيب50 درصد فاضلاب تصفيه شده و آب معمولي به كار گرفته شد. آزمايش در شرايط گلخانه اي اجرا گرديد. پس از ساخت و آماده سازي، لايسيمترها با يك خاك دو لايه كه به ترتيب از بالا به پايين داراي بافت لوم شني و لوم رسي شني بودند، گرديد. براي بازسازي شرايط و ساختمان طبيعي و گسترش منافذ درشت و مسيرهاي ترجيحي در نيم رخ خاك، لايسيمترها به مدت پنچ ماه به طور هفتگي، پيش از كشت آبياري شدند. در طي فصل رشد هشت آبياري، با فواصل يازده روزه انجام گرفت. نفوذ آب به خاك در شروع و پايان فصل رشد به كمك نفوذسنج ديسكي اندازه گيري شد. جهت بررسي اثر كاربرد فاضلاب بر برخي از ويژگي هاي فيزيكي خاك مانند هدايت هيدروليكي و نفوذ آب، ابتدا كارايي روش هاي عددي (نرم افزار DISC) و تحليلي (وودينگ) در برآورد هدايت هيدروليكي اشباع در مقايسه با روش بار ثابت مورد ارزيابي قرار گرفت، روش عددي (نرم افزار DISC) دقت بيش تري را بدين منظور داشت. نتايج نشان داد كه مقادير هدايت هيدروليكي اشباع و شدت نفوذ ماندگار آب در دو مكش 5 و 10 سانتي متر در همه تيمارهاي آب آبياري، نسبت به مقدار اوليه آنها افزايش يافت. اين افزايش در لايسيمترهاي تحت آبياري با نسبت هاي مختلف فاضلاب، بيش تر از لايسيمتر آبياري شده با آب معمولي بود. بيشترين افزايش شدت نفوذ ماندگار و هدايت هيدروليكي اشباع خاك به ترتيب در تيمارهاي فاضلاب خام و تركيب فاضلاب تصفيه شده و آب معمولي مشاهده گرديد. كم ترين ميزان افزايش نيز در تيمار آب معمولي ثبت گرديد. همچنين بيش ترين تغييرات ضرايب مدل ونگنوختن در تيمار تركيب فاضلاب تصفيه شده و آب معمولي و كم ترين آن ها (به استثنا s?) در تيمار آب معمولي (شاهد) مشاهده گرديد.