انتساب افراد به شش جمعيت از مرغان اهلي با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره

چكيده اندازه گيري ميزان پراكنش يكي از رويكردهاي اصلي در تحقيقات زيستي است. هدف از اين تحقيق تعيين سطح تنوع ژنتيكي و انتساب افراد به 6 جمعيت از مرغان اهلي شامل: يك نوع مرغ سنتز شده به نام گيري راجا، گردن لخت، ابريشمي سفيد ، توده بومي، توده مرغان گوشتي و توده تخمگذار تجاري با استفاده از 9 عدد نشانگر ريز ماهواره (ADL158، ADL278، MCW5، MCW29، MCW16، MCW37، MCW69، MCW104 و (MCW119 بود. به اين منظور تعداد 16 قطعه پرنده از هر كدام از جمعيت هاي ذكر شده خونگيري شد و پس از استخراج DNA قطعات مورد نظر تكثير شدند. ميزان چند شكلي مشاهده شده براي مرغان تخمگذار تجارتي و ابريشمي سفيد بترتيب 8/77 و 89/88 و براي سايرجمعيتها تا 100 درصد متغير بود. از نظر ميزان تنوع ژنتيكي، نشانگر MCW29 بيشترين و نشانگر MCW37 كمترين تنوع ژنتيكي را نشان دادند. نشانگر MCW5 با تعداد 14 آلل و نشانگر MCW37 با تعداد 3 آلل حاوي بيشترين و كمترين آلل در بين جمعيتهاي مورد استفاده در اين تحقيق بودند. در بين تمام نشانگر ها MCW5 تنها نشانگر داراي يك آلل اختصاصي منفرد بود. براي مطالعه انتساب افراد به جمعيت هاي مربوطه از 8 روش مختلف استفاده شد. روش فاصله ژنتيكي بر مبناي فاصله گلدشتاين و همكاران كمترين (74 درصد) و روش كاوالي- اسفورزا وادواردز بيشترين (7/91 درصد) درصد انتساب افراد به جمعيتها را نشان دادند.