مقايسه اثر نمك(NaCl) برروي شاخص هاي فيزيولوژيكي و بيوشيميايي رشدگياه انجير ترش(Carpobrotus edulis) در كشت مايع و خاك

انجير ترش(Carpobrotus edulis) از تيره هميشه بهار انجيري(Aizoaceae) پوشش سبز متراكمي را به وجود مي آورد كه كاملا" سطح زمين را مي پوشاند. اين گياه در جاهايي كه مستقيما" در معرض امواج باد و انتشار نمك است، رشد مي كند. از كشت انجير ترش در نواحي ساحلي براي جلوگيري از فرسودگي خاك در خاك هاي ماسه اي و شور استفاده مي شود. هدف از اين مطالعه، مقايسه پاسخ هاي ريختي و فيزيولوژي انجير ترش به آب شور در دو محيط كشت مايع و خاك مي باشد. در اين پژوهش، قلمه هاي انجير ترش در محيط MS پايه با مقادير 0-28 گرم در ليتر نمك(NaCl) كشت شدند. بعد از 60 روز، قلمه هاي تيمارهاي بيشتر از 12 گرم در ليتر نمك از بين رفتند و اثرات نمك برروي فيزيولوژي و بيوشيمي ساير قلمه هاي تيمار شده شامل تشكيل ريشه، رشد قلمه، محتواي آب، وزن خشك، مواد معدني و مواد آلي، محتواي سديم و كلروفيل و پروتيين كل بود، مطالعه شد.تيمار با نمك(4گرم در ليتر) محرك تشكيل ريشه وميزان ظرفيت ذخيره ي نمك، با افزايش نمك افزايش داشته و با ساير مواد معدني در حال تعادل و وابسته به مكانيزم هاي بردباري گياه بودند. در كشت گياه انجير ترش در خاك، بردباري اين گياه تا 50 گرم در ليتر NaCl افزايش داشت.