مطالعه جامعه‌شناختي گرايش دختران دانش‌آموز به فرار از منزل

چكيده يكي از حوزه‌هايي كه در ايران كمتر به آن توجه شده موضوع بررسي وضعيت ميزان گرايش دختران به فرار از منزل است و پژوهش‌هاي انجام شده در كشور ما نيز نوعاً به بررسي علل يا دلايل فرار از منزل با جمعيت پژوهش دختران فراري ساكن در مراكز نگهداري از دختران فراري اقدام كرده‌اند. به اين دليل، مقاله حاضر مبتني بر پژوهشي مي‌باشد كه هدف اصلي آن شناسايي و تبيين وضعيت گرايش دانش آموزان دختر به فرار از منزل است. جمعيت نمونه اين پژوهش،كه به روش پيمايشي و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شد، 400 نفر از دانش‌‌آموزان دختر سال سوم دبيرستان‌هاي منطقه 18 شهر تهران در سال تحصيلي 88- 1387 بودند. چهارچوب نظري مورد استفاده در اين پژوهش نيز نظريه پيوند اجتماعي هيرشي، فشار عمومي اگنو و نظريه خودكنترلي (نظريه عمومي جرم) گاتفردسن و هيرشي است. نتايج نشان داد كه حدود يك چهارم از دانش‌آموزان مورد بررسي گرايش متوسط و بالايي به فرار داشته‌اند، كه از اين ميان بيشترين ميزان آن متعلق به بُعد رفتاري، سپس بُعد عاطفي و كمترين آن متعلق به بُعد شناختي گرايش به فرار بوده است. واژگان كليدي دختران،گرايش به فرار از خانه، پيوند اجتماعي، خودكنترلي پايين، فشار عمومي.