اصل برايت در انديشه فقهي و فرض بي گناهي در انديشه اروپايي

Acqittal Principle in Theological Thinking and the Presumption of Innocence in European Thinking

توجّه به آزادي و امنيّت افراد مبناي تمام قواعد و اصول حقوق اروپايي است، به همين دليل در تفكّر غربي فروض و اصول، تضمين كننده ي حقوق و آزادي هاي فردي مي باشد و اين تفكّر، نظامي فردمحورانه را ايجاد كرده كه همه ي قواعد و اصول حول محور فرد قرار دارند، در مقابل در تفكّر فقه اسلامي، همه ي قواعد و اصول حول محور خداوند است و تفكّري كه حاكم است تفكّر خدامحورانه است، به عبارت ديگر، خداوند است كه اصول و قواعد و احكام را وضع مي كند، حال چه اين اصول و قواعد موافق با حقوق و آزدي هاي فردي باشد يا در تعارض با آن باشد. با توجّه به اين پيش فرض چگونه مي توان گفت كه اصل برايت در فقه«اصاله البرايه»كه داراي پيشينه ي فقهي است و برگرفته از تفكّر خدامحورانه است با فرض بي گناهي در حقوق اروپايي(Presumption of Innocence )كه داراي پيشينه-ي غربي و برگرفته از تفكّر فردمحورانه است، داراي مباني، قلمرو و كاركردهاي مشابهي هست. در نتيجه رعايت هر يك از اين مفاهيم منجر به ايجاد يك روند دادرسي متفاوت مي گردد به طوريكه ممكن است در يك رويه رسيدگي قضايي، اعمال اصل برايت كاربرد چنداني نداشته و در رويه رسيدگي ديگر فرض بي گناهي بدون كاربرد باشد.