اثر فعاليت ورزشي تركيبي بر برخي متغيرهاي آنتروپومتريكي و فيزيولوژيك زنان يايسه مبتلا به سرطان پستان

The Effects of Combined Exercise Training on Some Anthropometric Variables in Postmenopausal Women with Breast Cancer

اضافه وزن و BMI بالا در دوران يايسگي و پس از آن، به طور معني داري خطر ابتلا به سرطان پستان را افزايش مي دهند. از طرفي، به نظر مي رسد فعاليت ورزشي بر وزن بدن و BMI اثر داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر فعاليت ورزشي تركيبي بر برخي متغيرهاي آنتروپومتريكي و فيزيولوژيك زنان يايسه مبتلا به سرطان پستان بود. به اين منظور 29 زن 50 تا 65 سال يايسه مبتلا به سرطان پستان كه جراحي، شيمي درماني و پرتودرماني دريافت كرده و در حال حاضر تحت دارودرماني بودند، به دو گروه تجربي و شاهد تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت 15 هفته و هر هفته 4 جلسه (دو جلسه پياده روي و 2 جلسه تمرين مقاومتي) به فعاليت ورزشي پرداختند. در اين مدت گروه شاهد در هيچ فعاليت ورزشي يا بدني شركت نكردند. وزن بدن، BMI، WHR، Vo2max و فشار خون، پيش و پس از 15 هفته اندازه گيري شد. تجزيه و تحليل آماري با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس (ANCOVA) انجام گرفت. يافته هاي پژوهش حاكي از تفاوت معني دار Vo2max و ضربان قلب استراحت بين دو گروه پس از 15 هفته تمرين بود (05/0p < ). همچنين بين وزن بدن، WHR و BMI دو گروه پس از 15 هفته تفاوت معني داري مشاهده شد (05/0p < ). در واقع، فعاليت ورزشي بر Vo2max،ضربان قلب استراحت، وزن بدن، WHR و BMI زنان يايسه مبتلا به سرطان پستان اثر معني دار دارد. با اين حال، بين فشار خون دو گروه پس از 15 هفته، تفاوت معني داري مشاهده نشد. اين به معناي آن است كه فعاليت ورزشي تركيبي بر فشار خون زنان يايسه مبتلا به سرطان پستان تاثير معني داري ندارد. با توجه به يافته هاي اين پژوهش مي توان گفت كه فعاليت ورزشي تركيبي اثر مطلوبي بر برخي متغير هاي آنتروپومتريك و فيزيولوژيك زنان يايسه مبتلا به سرطان پستان دارد.