رابطه بين مدت تصدي حسابرس و مديريت سود

The Relation Between Auditor Tenure and Earnings Management

نگراني ناشي از آثار روابط طولاني حسابرس و صاحبكار بر استقلال حسابرس، كيفيت حسابرسي و كيفيت گزارشگري مالي، موجب تدوين مقرراتي نظير چرخش اجباري حسابرسان جهت محدود كردن اين روابط شده است. اما در خصوص منافع چرخش اجباري حسابرسان، بين صاحبنظران اتفاق نظر وجود ندارد و تحقيقات صورت پذيرفته، نتايج متناقضي را نشان مي دهد. اين تحقيق به بررسي رابطه بين مدت تصدي حسابرس و مديريت سود مي پردازد. در اين تحقيق جهت اندازه گيري مديريت سود از اقلام تعهدي اختياري علامت دار و قدر مطلق اقلام تعهدي اختياري طبق مدل تعديل شده جونز استفاده شده است. با بررسي 109 شركت پذيرفته شده در بورس اورق بهادار تهران طي دوره زماني1386-1382 و با بهره گيري از تحليل رگرسيون خطي چندگانه، نتايج تحقيق حاكي از وجود رابطه مستقيم و معني دار بين مدت تصدي حسابرس و قدرمطلق اقلام تعهدي اختياري است. اما بين مدت تصدي حسابرس و اقلام تعهدي اختياري علامت دار ارتباطي مشاهده نشد. درمجموع، يافته هاي تحقيق مبين اين است كه با افزايش مدت تصدي حسابرس، احتمال مديريت سود، چه در جهت كاهش و چه در جهت افزايش سود، بيشتر گرديده و جهت مديريت سود وابسته به انگيزه هاي خاص مديريت مي باشد.

The concern about the effects of long-term auditor-client relationships on auditor independence, audit quality and the quality of financial reporting has caused to enact a series of regulations such as mandatory auditor rotation in order to limit the relationships. But there is no consensus among experts on the benefits of mandatory auditor rotation and researches outcomes are contradictory. This research examines the relation between auditor tenure and earnings management. We used signed discretionary accruals and absolute discretionary accruals measured under the modified versions of the Jones model as surrogates for earnings management. Using a sample of 109 listed companies of Tehran Stock Exchange during 1382-1386 (2001-2007) and using multiple linear regressions, we find a positive and significant relation between audit tenure and absolute discretionary accruals and no relation between audit tenure and signed discretionary accruals. The findings of this study revealed that increasing the auditor tenure, increases probability of earnings management, whether to reduce or to increase the earnings and its trend depended on specific management purposes.