جبران مالي خسارت معنوي در طلاق ناشي از سو رفتار

Financial compensation of spiritual depredation due to abuse during divorce

جبران خسارت ناروا كه بسياري آن را از مصاديق روشن قواعد حقوق فطري دانسته اند. در همه نظام هاي حقوقي مورد توجه بوده و هست. خسارتي كه بدون مجوز قانوني و به صورت ناروا به كسي وارد شود، موجب ضمان قهري يا قراردادي مي‌گردد. هر گونه حق شناخته شده و مورد حمايت قانوني مي تواند موضوع اين امر قرار گيرد و تضييع آن، دعوي مطالبه خسارت را بر مي‌انگيزد. از جمله اين حقوق، حقوق معنوي اشخاص است كه گاه مرتبط با هويت آنان و گاه مرتبط با شخصيت آنان در وجهه هاي عاطفي، عقلاني و اجتماعي است و خسارات وارد بر آن، خسارت معنوي تلقي مي گردد. ورود اين خسارت از جانب زوجين به يكديگر، ممكن است در مدت برقراري علقه زوجيت، يا هنگام انحلال آن صورت پذيرد. مقاله حاضر در صدد بررسي اشكال اين خسارت، امكان و نحوه مطالبه آن، راه هاي جبران خسارت معنوي و دشواري‌هاي ارزيابي و جبران و طرح دعوي مطالبه آن در طلاق ناشي از سو رفتار است و نهايتاً پيشنهادهايي در خصوص ترميم نسبي اين گونه خسارات در روابط زوجين ارايه مي نمايد.

natural law in all legal systems. If unjust emotional distress inflicted on someone automatically is liable to ask to redress the harm suffered as a result. Violation of every recognized and protected right by the law can be a cause for damage claim. Physical violence, emotional distress, mental damage, threat of social status, and character and identity abuse, all are considered as spiritual damage. The spouses may harm each other during matrimonial ties or during pendency of partiesʹ divorce. The present article attempts to study the following difficulties regarding the above mentioned issues such as: 1. Seeking ways to state a claim. 2. Ways of recovering emotional distress. 3. The evaluation of emotional distress and litigating the claim caused by abuse during matrimonial ties. Finally some suggestions are offered to redress the depredation inflicted on the spouse over the course of partiesʹ marriage.