First report of an entomopathogenic nematode, Steinernema kraussei (Rhabditida, Steinernematidae) from Iran

در طي نمونه‌برداري از خاك‌هاي جنگل‌ها و مراتع ارسباران در شمال غرب ايران كه با هدف جمع‌آوري و شناسايي نماتدهاي بيمارگر حشرات در سال‌هاي 1387-1386 انجام گرفت، گونه‌اي نماتد بيمارگر حشرات به روش طعمه‌گذاري با لاروهاي سن آخر پروانه‌ي موم‌خوار از نمونه‌ي خاك مراتع چيچكلو واقع در اطراف ‌شهرستان ورزقان استان آذربايجان شرقي، جداسازي شد. اين نماتد كه بر اساس صفات ريخت‌شناسي، داده‌هاي ريخت‌سنجي، آزمون دگرآميزي و نيز بررسي‌هاي مولكولي به عنوان گونه‌يSteinernema kraussei (Steiner, 1923) Travassos, 1927 شناسايي گرديد، با داشتن ميانگين طول بدن حدود 818 ميكرومتر، هشت شيار طولي سطح جانبي با دو شيار وسطي كمتر برآمده، پاپيل‌هاي بلند سري، منفذ دفعي- ترشحي در ناحيه‌ي وسط مري و جلوتر از حلقه‌ي عصبي در لاروهاي آلوده‌كننده و آلت نرينه‌ي پهن و كوتاه به رنگ مايل به زرد، نسبت كم D% و دم داراي موكرون ظريف در افراد نر، از ديگر اعضاي اين جنس متمايز مي‌شود. ‌بررسي توالي ناحيه‌ي ITS-rDNA نيز جدايه‌ي ارسباران را در گروه ‘feltiae - kraussei - oregonense’ شامل جدايه‌هاي مختلف گونه‌ي S. kraussei قرار داد. اين گونه با دارا بودن برخي تفاوت‌هاي ريخت‌شناسي و ريخت‌سنجي از قبيل پاپيل‌هاي بلند در سر لاروهاي‌ آلوده‌كننده، آلت نرينه خميده‌تر و فقدان موكرون در برخي افراد نر، از گونه‌ي تيپ متمايز است. با اين حال اين تفاوت‌ها به‌عنوان اختلاف‌هاي درون‌گونه‌اي محسوب شده و جمعيت ايراني، جدايه‌اي ديگر از گونه‌ي S. kraussei مي‌باشد كه بر اساس منابع موجود براي اولين‌بار از ايران گزارش مي‌گردد.

During conduction a survey of entomopathogenic nematodes throughout Arasbaran forests and rangelands, north west of Iran in 2007-2008, an entomopathogenic nematode was isolated using Galleria baiting method from soil samples collected from rangelands, near Chichakloo, Varzeghan, East Azarbaijan. It was identified as Steinernema kraussei (Steiner, 1923) Travassos, 1927 based on morphology and morphometric characters, cross breeding test, as well as molecular data. This species can be separated from other members of the genus by medium body length of infective juvenile (818 ?m), lateral field with eight ridges in which the central pair is less distinct than others, head smooth, long cephalic papillae, secretory-excretory pore located at the level of middle of esophagus and anterior to the nerve ring; broad, slightly yellowish and short spicules, low D% value and tail with fine mucron in males. The analysis of ITS-rDNA sequence placed Iranian population of S. kraussei in the ‘feltiae - kraussei - oregonense’ group in the clade that containing different isolates of the species. It has some morphological and morphometric differences such as long cephalic papillae of IJ, more curvature of spicules and absence of mucron in some males as compared with type species. The mentioned differences are considered as intraspecific variations, and the described population from Iran is another isolate of S. kraussei. This is the first record of S. kraussei from Iran.