مباني كلامي توسعه پايدار

Theological foundations of permanent development

دانش اقتصاد با وجود اين كه در علوم تجربي رقم خورده است، اما متاثر از اعتقادات و ارزش‌ها است. به‌علاوه، نظام‌هاي اقتصادي كه اهداف و جهت‌دهي اين دانش را به عهده دارند، نيز بر مباني كلامي و ارزشي استوار مي‌باشند. توسعه پايدار يكي از مقولات دانش اقتصاد است كه در دهه‌هاي اخير توجه بسياري از دانشمندان توسعه را به خود جلب كرده است. نگراني‌هاي ناشي از تخريب محيط‌زيست و از بين رفتن حقوق نسل‌هاي آتي، علاوه بر اقتصاددانان، دانشمندان علوم ديگر را نيز به تامل واداشته است. فرضيه ما در اين تحقيق اين است كه ناكارآمدي نظام سرمايه‌داري در غلبه بر مشكل ناپايداري توسعه، ناشي از مباني فلسفي و كلامي اين نظام بوده و نظام اقتصادي اسلام با بهره‌مندي از تعاليم دين مبين اسلام، بر مبايني استوار است كه زمينه پيامدهاي منفي توسعه‌يافتگي را از بين برده و رفاه عمومي همه افراد را اعم از انسان‌هاي موجود و افراد نسل‌هاي آتي را تامين خواهد كرد. در اين مقاله با استفاده از آيات و روايات به معرفي مباني كلامي توسعه پايدار پرداخته و اثبات خواهيم كرد كه اين مباني زمينه توسعه پايدار را فراهم مي‌كند.

Despite of the fact that the Economy has rooted in empirical science, it has been under influence of opinions and religious values. Moreover, economical systems who manage leading this science are based on theological and normative principles. Today the issue of permanent development conjoint with biological environment and right of aftertime generations, and beside occupying economists mind, engaged scientists minds for many years. We believe that inefficiency of capitalistic system in west at solving the problem of impermanent of development, were because of philosophical and theological foundation of that systems and economical system of Islam can overcome this problem with its great religious doctrines. In this article with appealing to Quranic verses and religious narratives we try to prove that religion can supply foundations for permanent development in the world.