مقايسه دو روش آماده‌سازي قبل از عمل در بروز ضعف عضلات تنفسي پس از عمل تايمكتومي در بيماران مياستني گراويس

Comparing the effectiveness of 2 alternative treatment regimens(immunoglobulin vs.plasmaphresis) in preventing the respiratory muscle weakness following thymectomy in myasthenia gravis patients

سابقه و هدف: نظر به بروز بالاي عارضه ضعف عضلات تنفسي پس از عمل تايمكتومي دربيماران مياستني گراويس و تجويز دو روش طبي قبل از عمل براي پيشگيري از اين عارضه ، اين بررسي به منظور مقايسه اين دو روش تجويز ايمنوگلوبولين وريدي و پلاسما فورزيس در جلوگيري از بروز ضعف عضلات تنفسي به دنبال عمل تايمكتومي در بيماران مياستني گراويس انجام شد . مواد و روش‌ها :مطالعه از نوع نيمه تجربي است و براي انجام آن پرونده‌هاي كليه بيماران مياستني بستري شده در دو مركزآموزشي درماني امام خميني تهران و امام خميني كرمانشاه طي سال‌هاي79- 1373 بررسي و با هم مقايسه گرديدند.هر دوبيمارستان از نظر معرفي بيمار (سيستم ارجاع) شرايط يكسان داشتند و از نظر ساير متغيرها نيازي به همسان‌سازي وجود نداشت. تمامي بيماران مياستني گراويس پس ازاينكه به درمان دارويي پاسخ نداده بودند ، تحت عمل جراحي برداشتن تيموس قرارگرفتند . روش رايج دربيمارستان امام خميني تهران تجويز ايمنوگلوبولين و پلاسمافورزيس و دربيمارستان امام خميني كرمانشاه پلاسمافورزيس قبل ازعمل جراحي به منظور پيشگيري از ضعف عضلات تنفسي مي‌باشد . براي تعيين ضعف عضلات تنفسي ازمتغيرهاي توانايي سرفه‌زدن ، دفع خلط ، نياز به اكسيژن درماني ، مدت زمان نياز به ونتيلاتور و درنتيجه نياز به لوله تراشه استفاده شد . براي استخراج اطلاعات از پرونده‌ها فرم اطلاعاتي تدوين شده به‌كار برده شد و سپس متغيرها با استفاده از آزمون‌هاي دقيق فيشر و من-ويتني مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت . يافته‌ها : نتيجه به‌دست‌آمده ازمجموع 24 پرونده ( 14 مورد از مركز آموزشي درماني امام خميني و 10 مورد از مركزآموزشي درماني كرمانشاه ) نشان داد كه 50 % از گروه ايمنوگلوبولين و 30 % از گروه پلاسمافورزيس مرد و بقيه زن بودند . ميانگين سني در گروه ايمنوگلوبولين 35/8 ± 64/26 سال و در گروه پلاسمافورزيس16/8 ± 1/22 سال بود . از نظر نياز به ونتيلاتور و داشتن لوله تراشه و توانايي سرفه زدن و دفع خلط دو گروه با يكديگر تفاوت معناداري نداشتند . بحث : يافته‌ها نشان داد كه دو روش تجويز ايمنوگلوبولين وريدي و پلاسمافورزيس از لحاظ بروز ضعف عضلات تنفسي پس از عمل تايمكتومي در بيماران مياستني گراويس تفاوت معناداري ندارد؛ لذا توصيه مي‌گردد از روش تجويز ايمنوگلوبولين به دليل عوارض كم و تزريق آسان تر و تحمل راحت تر بيمار استفاده گردد .