بررسي برهانهاي صدرالمتالهين در باب اصالت وجود

Critical examination of Sadrās Primacy of existence proofs

با مطالعه در تمام آثار ملّاصدرا چهارده برهان براي اثبات اصالت وجود به دست مي آيد كه اين نوشتار آن‌ها را مورد بررسي قرار داده و بدين نتيجه رسيده است كه صدرالمتالّهين براي اثبات اصالت وجود به‌مثابه محور هستي شناسي حكمت متعاليه دو رهيافت كلّي را به‌كار گرفته است: 1. اثبات اصالت وجود از راه سلب ويژگي‌هاي امر اصيل از ماهيت؛ 2. ابطال اصالت ماهيت از طريق لوازم محال. و در پايان، معلوم مي شود كه رهيافت نخست و برهان‌هايي كه بر آن مبتني است وافي به مقصود و قوي تر از رهيافت ديگر و استدلالهاي ناشي از آن است.

This article considers all the Mulla Sadra’s proofs of primacy of existence (asalat al-wujud) found in all his works‚ and concludes that Sadra has two approaches in his arguments: (1) to prove the primacy of existence through negation of original attributes from quiddity (mahiyyah), (2) to refute the primacy of quiddity through indirect proof. At the end‚ we conclude that the first approach and the arguments based upon it are stronger than the other.