خاستگاه، تاريخچه و مسير تجارت دارچين

The Origin, History and Trade Route of Cinnamon

گياه دارچين و به‌ويژه پوست آن، از جمله ادويه‌هايي است كه از زمان‌هاي باستان به عنوان دارو، چاشني غذا و حتي خوشبوكننده‌اي قوي، شناخته ‌شده است. رويشگاه‌ انواع گوناگون دارچين در مناطقي از شرق و جنوب شرق آسياست و از اين مناطق به كشورهاي ديگر صادر مي‌شود. به دليل اهميت و قيمت بالاي اين ماده در زمان‌هاي گذشته، در باره آن داستان‌هاي بسياري گفته شده كه گاه با خرافات نيز همراه بوده است. در اين مقاله كوشش شده است تا خاستگاه دارچين، تاريخچه استفاده از آن و مسير تجارت اين ادويه در اعصار گذشته مشخص شود. همچنين با استفاده از اسناد تاريخي موجود، برخي از تاجران اصلي آن معرفي شده‌اند. به علاوه خاستگاه‌هاي گوناگوني كه مولفان در آثارشان براي دارچين در نظر گرفته‌اند، به چهار گروه چين، سيلان، هند، و شبه جزيره عربستان و اتيوپي تقسيم، و صحّت و سقم انتساب خاستگاه دارچين به هر كدام از اين مناطق بررسي شده است.

Cinnamon plant, especially its peel, is one of the considerable spices for its using as drug, spice and freshener from ancient times. Distribution of different kinds of cinnamon is in some regions of eastern and southern Asia and it has been traded to other countries. But because of the importance and high price of this spice, its history has been mixed with tales and superstitions. This article attempt is made to identify the true origin, history and trade routes of this important spice, and also its main merchants by using documentary study and analysis of information in historical references and modern botany books. For this purpose, probable, but bordering on certainty, trade routes of cinnamon have been studied. Also, the different origins been noticed in historic books, have been divided in four groups: China, Ceylon, India, and Arabia peninsula and Ethiopia. Then the correct origin of cinnamon will be determined.