تاثير پيشگيرانه و درماني سير بر سطح آلبومين سرم و بهبود نفروپاتي ديابتي در موش‌هاي صحرايي نر

Preventive and Protective Effects of Garlic on Serum Albumin Levels and Diabetic Nephropathy Improvement of Male Rats

مقدمه: نفروپاتي ديابتي يكي از رايج‌ترين آسيب‌هاي پيشرونده كليوي ناشي از ديابت در كشورهاي در حال توسعه مي‌باشد. از جمله خصوصيات برجسته اين بيماري دفع پروتيين در ادرار به طور مزمن و ‌كاهش ميزان آلبومين سرم مي‌باشند. هدف: در مطالعه حاضر ما قصد داريم كه اثر پيشگيرانه آب سير روي كاهش آسيب‌هاي ناشي از نفروپاتي در موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با STZ (Streptozotocin) را اثبات كنيم. روش بررسي: چهل سر موش صحرايي نر (20 ± 250) به 5 گروه تقسيم شدند كه شامل: 1- گروه نرمال (N) 2- گروه نرمال + سير (N+G) 3- گروه ديابتي (D) 4- گروه ديابتي + سيرقبل (D+Gb) (دريافت سير به مدت سه هفته قبل از تزريق STZ) 5- گروه ديابتي + سير بعد (D+Ga) (دريافت سير بعد از تزريق STZ). آب سير با دوز 1 ميلي‌ليتر به ازاي هر صد گرم وزن بدن توسط گاواژ به موش‌هاي صحرايي خورانده شد. نتايج: موش‌هاي ديابتي افزايش موثري در ميزان گلوكز سرم، حجم ادرار، نسبت ادراري Alb: Cr (Albumin: Creatinine)، ميزان دفع آلبومين و كاهش آلبومين سرمي نشان دادند. سير به طور قابل توجهي موجب كاهش ميزان دفع آلبومين از طريق ادرار شد. همچنين گروهي كه قبل از تزريق STZ سير دريافت نمود بهبودي بيشتري را نسبت به گروه دريافت‌كننده‌ي سير پس از تزريق STZ از خود نشان داد. ‌نتيجه‌گيري: در اين مطالعه ما براي اولين بار نشان داديم كه مصرف آب سير داراي اثرات‌ پيشگيرانه روي نفروپاتي ديابتي مي‌باشد.