مطالعه وفاق اجتماعي عام در جوامع شهري، روستايي و عشايري ايلام

Social Consensus in the Ilam ProvinceUrban, Rural, and Nomadic Communities

كشورها ـ اعم از جهان سوم يا توسعه‌يافته ـ از گذشته تاكنون با مسيله وفاق روبه‌رو بوده‌اند. وفاق اجتماعي مي-تواند به كاهش انحراف از قواعد اجتماعي، كاهش فساد سياسي، اخلاقي و اداري، جلوگيري از رواج پديده موسوم به پارتي بازي، خويشاوندگرايي و در كل كاهش شكاف بين اخلاق نظري و عملي و كاستن از چند پارگي و افزايش انسجام اجتماعي ياري رساند. از آن‌جا كه ايران در حال طي‌كردن فرآيند توسعه است و ايلام نيز يكي از استان‌هاي كمتر توسعه‌يافته با مسايل اجتماعي خاص مي‌باشد، مطالعه پديده وفاق مي‌تواند كمك موثري براي برنامه‌ريزي توسعه پايدار باشد. چهارچوب نظري اين مقاله براساس نظريات دوركيم و پارسونز به‌عنوان معماران نظريه وفاق اجتماعي استوار است. روش تحقيق پيمايش با استفاده از پرسش‌نامه بوده است. حجم نمونه 778 نفر (380 نفر شهري، 363 نفر روستايي و 35 نفر از جامعه عشايري) مي باشد. نتايج تحليل آماري نشان مي‌دهد، ميزان وفاق اجتماعي عام در ميان كل پاسخ‌گويان در حد متوسط بوده است. نتايج آزمون اف نشان داد كه تفاوت معني‌داري از لحاظ ميزان وفاق اجتماعي بين اين سه جامعه وجود دارد. ميانگين وفاق اجتماعي عام در جامعه شهري بالاتر از دو جامعه ديگر بوده است. نتايج تحليل رگرسيون چند متغيره رابطه معني‌دار بين متغيرهاي مشاركت اجتماعي، تقديرگرايي، قشر اجتماعي و تحصيلات با وفاق اجتماعي و متغير استفاده از وسايل ارتباط جمعي با وفاق را نشان مي‌دهد. كليه متغيرهاي مستقل وارد شده در معادله رگرسيوني 41/0 از تغييرات واريانس متغير وابسته را تبيين كرده‌اند كه بيشترين سهم، متعلق به مشاركت اجتماعي و كمترين سهم مربوط به قشر اجتماعي بوده است.

All nations, both developed and developing, are faced with the issue of social consensus. Social consensus may help decrease deviation from social rules, increase political stability, and reduce political /administrative corruption or moral turpitude. Social consensus also plays a role in preventing the prevalence of hypocrisy, favoritism, bribery, embezzlement, nepotism. It also is capable of decreasing the gap between theoretical and practical ethics. Therefore, it is necessary to investigate such issue. Iran is experiencing the development process, and Ilam is a less developed province among the Iranian provinces. Ilam has its peculiar social problems. The study of the phenomenon of social consensus may help the planning for sustainable development effectively. The theoretical framework of this research draws on the work of Durkheim and Parsons, two main architects of the consensus theory. This is a survey research. The multistage sampling strategy was used to select and interview respondents from a variety of backgrounds and circumstances, along with a structured interview format utilized for data collection on: (1) the basic demographic data regarding respondents and households as far as the issue of social consensus is concerned. The sample size is 778 respondents from which 380 individuals come from urban, 363 from rural, and 35 from tribal areas. The results showed that the extent of social consensus can be stated as average. The level of social consensus in urban society was found to be higher than the other two communities. The results of F-test revealed the existence of a significant difference in social consensus among the three, that is; urban, rural and tribal communities. Multiple regression analysis supported the significant difference of social participation, fatalism, social stratum and education compared to social consensus but the mass media variable did not. All variables that brought in the regression equation were able to explain 41% of variation of dependent variable. Social participation and social stratum with 40% and 12% had the most and the least proportion respectively.