بررسي رابطه الگوي رشد عمودي با ابعاد فضاي حلقي در مبتلايان به مال اكلوژن CLII/DIV1

Evaluation of The Relation Between Vertical Growth Pattern and Pharyngeal dimensions in CL II/ DIV I Patients

خلاصه: سابقه و هدف: با توجه به شيوع اپن بايت اسكلتي و تناقض در مورد ارتباط ميان ابعاد فضاي حلقي وساختارهاي كرانيوفاسيال، دراين مطالعه با هدف بررسي ابعاد فضاي حلقي در دو گروه داراي اپن بايت اسكلتال و بدون اپن بايت اسكلتال در بيماران CLII/Div1 مورد ارزيابي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: مطالعه ا ز نوع مورد شاهدي و بصورت دوسوكور انجام شد. براي همه نمونه ها از تكنيك مشاهده پاراكلينيكي شامل پرونده، سفالوگرام و كست دهاني استفاده شد. 40 نفر شامل 19 مرد و21 زن كه مبتلا به ناهنجاري اسكلتال CLII/Div1 بودند با ميانگين سني 53/1±65/14 انتخاب شدند و با توجه به شاخص‌هاي Maxilary – Mandibular plan angle SN-Mandibular Plan angle ,Yaxisو Jarabak Index, به دو گروه 20 تايي داراي اپن بايت اسكلتال (مورد) و بدون اپن بايت اسكلتال (شاهد) تقسيم شدند. سپس ابعاد فضاي حلقي شامل عمق نازوفارنژيال و عمق هيپوفارنژيال اندازه گيري شد و در دو گروه توسط آزمون T-Test مورد مقايسه قرارگرفت . يافته ها: در ميان دو گروه در ابعاد نازوفارنژيال، اوروفارنژيال و هيپوفارنژيال اختلاف معني‌دار آماري مشاهده نشد، اما طول راه هوايي در گروه مورد بطور متوسط 78/3±40/62 و در گروه شاهد 95/3±45/59 ( 03/0P < ) و نيز فاصله بين استخوان هيوييد با پلن منديبل در گروه مورد 76/3±75/15 و در گروه شاهد 64/3±10/12 بود ( 003/0P < ). بنابراين هر دو شاخص در گروه مورد افزايش معني‌داري نشان دادند. نتيجه گيري: نتايج حاصل از تحقيق نشان داد كه ابعاد شاخص‌هاي عمق نازوفارنژيال، عمق (نازوفارنژيال، اوروفارنژييال و هيپوفارنژيال) فضاي حلقي ارتباطي با اسكلتال اپن بايت ندارد. طول راه هوايي و فاصله استخوان هيوييد تا پلن منديبل مي‌تواند در الگوي رشدي بيمار تاثير گذار باشد.

Abstract: Background and Aim: Considering the prevalence of skeletal open bite and existing controversies around the relation between pharyngeal dimensions and dentofacial as well as craniofacial structures, the aim of this study was to investigate the pharyngeal dimensions in CLII division I subjects with and without skeletal open bite malocclusion. Materials and Methods: This case control, double blind study was based on paraclinical data obtained through close analysis of files, cepholograms and study models. A total of 40 subjects, including 19 male and 21 females (mean age: 65.14± 1.53 yrs) were selected based on the maxillary-mandibular plan angle, SN-Mandibular plan angle, Y-Axis and Tarabak Index. The study group was divided into two groups. The case group included 20 subjects with skeletal open bite and the control group consisted of 20 subjects without skeletal open bite. The pharyngeal dimensions including nasopharyngeal, oropharyngeal and Hypopharyngel, depths were measured. The length of the airway and the distance between the hyoid bone and the mandibular plane were also recorded. Data was analyzed by T-test. Results: There was no significant difference between the two groups in terms of Nasopharyngeal, Oropharyngeal and Hypopharyngeal dimensions. Significant statistical difference was found between the length of the airway in the case group (62.4± 3.78) and the control group (15.75± 3.76) (p < 0.03). There was also statistically significant difference between the distance of Hyoid bone to mandibular plane in the case group (15.75± 3.76) and the control group (12.1± 3.64) (p < 0.003). There was an increase in both variables in the case group. Conclusion: The Nosopharyngeal, Oropharyngeal and Hypopharyngeal depths are not associated with skeletal open bite The length of the airway and the Hyoidbone- Mandibular plane distance could affect the growth pattern. Pharyngeal dimensions or respiration patterns have no effect on the growth pattern.