مروري بر عملكرد و نقش P53 در جلوگيري از بدخيمي در انسان

P53 and its malignant transformation protective role in human

جهش‌ها اولين حوادث در كارسينوژنز هستند و نقص ترميم DNA عامل خطري براي بسياري از سرطان‌ها به‌شمار مي‌رود. نقايص ترميم DNA غالباً حاصل جهش‌ها است كه ممكن است به از دست دادن فعاليت پروتيين‌هاي ترميم‌كننده DNA منجر شود. همچنين پلي‌مورفسيم‌هاي DNA ممكن است ساختار آنزيم‌هاي ترميم‌كننده را تغيير و قابليت ترميم آنها را كاهش دهند. وقايع مولكولي كه بقا سلولي، آپوپتوز، تقويت رشد و تمايز سلولي را تنظيم مي‌كند در كينتيك كلي رشد سلولي خوشخيم و بدخيم نقش مهمي دارد و بر ايجاد پسرفت يا پيشرفت رشد سلولي (خوشخيم و بدخيم) موثر است. پروتيين P53 يك سركوبگر تومور كاملاً شناخته‌شده است كه نقشي اساسي در شروع آپوپتوز دارد. مقدار پروتيين P53 هنگام مواجه سلول با استرس‌هاي ژنوتوكسيك افزايش مي‌يابد و به‌علت نقش محافظ آن به‌عنوان «گارد ژنوم» معرفي شده است. اشكال جهش‌يافته اين پروتيين غالباً عملكرد فوق را از دست مي‌دهند و اين موضوع سبب شده تا جهشP53 شايع‌ترين تغير ژنتيكي سرطان‌هاي انسان باشد. از سوي ديگر جهش‌هاي P53 با پاسخ‌دهي ضعيف به مداخلات درماني مثل كموتراپي و راديوتراپي همراه بوده و مطالعات اخير حاكي از تاثير احتمالاً مفيد و ارزشمند ژن‌درماني با هدف P53 به عنوان يك درمان مكمل در اين سرطان‌ها بوده است. در اين نوشتار مروري بر چگونگي عملكرد اين ژن خواهيم داشت.