تحول عادت‌هاي شمارش با انگشتان در كودكان خردسال: نقش سواد و دست برتري

Development of Finger Counting Habits in Young Children: Literacy and Handedness Roles

براي بررسي تحول ‌الگوي عادات شمارش با انگشتان در كودكان خردسال با تاكيد بر نقش سواد و دست برتري، 200 نفر از كودكان پيش دبستاني و دبستاني شهر تهران به روش نمونه برداري خوشه اي انتخاب شدند و پرسشنامه دست برتري چاپمن و چاپمن (1987) و پرسشنامه شمارش با انگشتان (كورن، 1993 ) در مورد آنها اجرا شد. نتايج آزمون خي دو نشان دادند كه بين دو گروه پيش دبستاني (فاقد سواد) و دبستاني (باسواد) و دو گروه راست برتر و چپ برتر در الگوي عادات شمارش با انگشتان تفاوت معنادار وجود دارد، امّا بين دو گروه پسر و دختر در الگوي عادات شمارش با انگشتان تفاوت معنادار يافت نشد. اكثر كودكان پيش‌دبستاني با دست راست (5/23%) و دست چپ (18%) و بيشتركودكان دبستاني با دست راست و همچنين، كودكان راست برتر اغلب با دست راست و كودكان چپ برتر اغلب با دست چپ شمارش از يك تا 10 را شروع كردند.

In order to investigate the development of finger counting habits emphasizing upon literacy and handedness roles in young children, 200 preschool and school age children of Tehran were selected by cluster sampling method. The Handedness Questionnaire of Chapman and Chapman (1987) and the Finger Counting Questionnaire (Coren, 1993) were administered to the participants. The results of chi- square test indicated that there were significant differences between preschool (illiterate) and school age (literate) children, and between right-preferred and left-preferred children in finger counting habits. No significant difference was found between boys and girls in finger counting habits. Most of the preschool children started to count from 1 to 10 with right hand (23.5%) and left hand (18%), and most of the school age children started with right hand. Also right-preferred children often started to count from 1 to 10 with right hand and left-preferred children started with left hand.