تحليل موانع آموزشي توسعه فناوري نانو در بخش كشاورزي از ديدگاه محققان

Analysis of Educational Obstacles for Expansion of Nanotechnology Agricultural Sector from the Viewpoints of Researchers

هدف اصلي اين پژوهش تحليل موانع آموزشي توسعه فناوري نانو در بخش كشاورزي بود. روش تحقيق تحليلي ـ تبييني و جامعه آماري شامل 190 نفر از محققان مراكز و موسسات تحقيقات ملي وزارت جهادكشاورزي بود كه با توجه به جدول مورگان 128 نفر آنان به عنوان نمونه از طريق روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. اعتبار(روايي) ابزار تحقيق را صاحبنظران در اين زمينه تآييد كردند و براي تعيين پايايي (قابليت اعتماد) پرسشنامه از آلفاي كرونباخ استفاده شد كه مقدار آن براي هر يك از مقياسهاي پرسشنامه در حد مناسب (بالاي 75/0) بود. نتايج تحليل عاملي نشان داد كه هفت عامل مديريتي با واريانس 896/18 درصد، نيروي انساني با واريانس 964/11 درصد، برنامه ريزي با واريانس 724/9 درصد، متخصصان با واريانس 399/9 درصد، انگيزشي با واريانس 177/9 درصد، تمركز متخصصان با واريانس 559/7 درصد و بي اطلاعي با واريانس 139/6 درصد مهم ترين موانع آموزشي توسعه فناوري نانو در بخش كشاورزي ايران به شمار مي روند.

The main purpose of this research was to analysis of educational obstacles for expansion of nanotechnology in Iranian agricultural sector. Research Method was explanatory and analytic. One hundred and twenty eight out of a total of 190 researchers of nation centers of Agricultural Jahad Ministry familiarity were randomly selected and were interviewed for this research. Validity was estimated by experts, suggestion and reliability by using Cranach’s alpha formula. The results of a factor analysis showed that variation for seven factors. It was 18.896 percent, for managerial factor, it was 11.946 percent, for human resources factor, it was 9.724 percent for planning factor, it was 9.399 percent for experts factor, it was 9.177 percent for attitudinal factor, and it was 7.559 percent, for lack of information factor. These factors with different variations were the most important educational obstacles for nanotechnology development in agricultural sector.