تاثير آموزش بر الگوي اسنادي دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند

The Effect of Training on Attributional Patterns among Nursing Students of Islamic Azad University-Birjand Branch

مقدمه: با توجه به تاثير الگوي اسنادي بر رفتار و احساسات افراد لازم است مربيان پرستاري الگوهاي اسنادي كه دانشجويان را نسبت به فعاليت‌هاي يادگيري غير مسوول مي‌سازد، تغيير دهند. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش اسناد بر الگوي اسنادي دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند در سال تحصيلي 89-88 انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه نيمه تجربي 187 دانشجوي پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند به طور تصادفي در دو گروه تجربي (94 نفر) و شاهد (93 نفر) قرار گرفتند. ابتدا، الگوي اسنادي دانشجويان توسط پرسشنامه اسناد كنترل جوليان راتر بررسي گرديد. برنامه آموزش اسناد در گروه تجربي اجرا و در پايان مطالعه، مجدداً الگوي اسنادي دانشجويان بررسي گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري تي زوجي، تي مستقل و مك‌نمار مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: ميانگين نمره اسناد در ابتداي مطالعه در هر دو گروه نشان‌دهنده الگوي اسنادي بيروني بود. در پايان مداخله، ميانگين نمره اسناد گروه تجربي در سطح معناداري كاهش يافته (از 89/1±88/9 به 93/1±76/8 رسيد) كه نشان‌دهنده كسب الگوي اسنادي دروني بود. تغيير ميانگين نمره اسناد دانشجويان گروه شاهد از لحاظ آماري معنادار نبود. مقايسه تغييرات ميانگين نمره اسناد دانشجويان قبل و بعد از مداخله در دو گروه نشان‌دهنده تفاوت معنادار بود. به عبارتي گروه تجربي به طور معناداري الگوي اسناد دروني بيشتري از گروه شاهد كسب كرده بودند. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد برنامه‌هاي آموزش اسناد در ابتداي ورود دانشجويان به دانشگاه بايد مورد توجه قرار گيرد.

Introduction: Considering the effect of the attributional pattern on the individualsʹ behavior and feelings, nursing instructors should alter undesirable attributions that make students irresponsible toward learning activities. The current study was aimed to investigate the effect of attribution training on the attributional pattern among nursing students of Islamic Azad University-Birjand Branch in the academic year 2009-2010. Methods: In this quasi-experimental study, 187 nursing students in Birjand branch of Islamic Azad University were randomly assigned to control (n=93) and experimental (n=94) groups. At the beginning, using Julian Rotter’s locus of control Scale, participantsʹ attributional patterns were evaluated. The experimental group received an attribution training program. Then, at the end of study, the studentsʹ attributional patterns were again reassessed. Data were analyzed using independent T, paired T, and McNemarʹs tests. Results: At the beginning of study, the mean attribution score showed an external locus of control pattern in both groups. At the end of the intervention, the mean attribution score of experimental group had decreased significantly (from 9.88±1.89 to 8.76±1.93), which indicated acquisition of an internal locus of control pattern among the experimental group. There was not significant change in the mean attribution score in the control group. There was a significant difference between the mean of score changes in the two groups. That is, the experimental group acquired a more internal locus of control pattern than the control group. Conclusion: It seems that attributional training could be considered for nursing students at the beginning of their admission to the university.