تبيين منطقي مردم سالاري ديني

Logical Argument Concerning Religious Democracy

ابهامات زيادي كه پيرامون رابطه دين اسلام با دموكراسي وجود دارد، سبب شده تا در اين نوشتار با تكيه بر اصول منطقي حاكم بين اين دو مقوله و فارغ از گرايشات سليقه‌اي، به تبيين اين رابطه پرداخته شود. اگر تعريف دين را به دو قسمت عام و خاص تقسيم كنيم و در تعريف خاص، اعتقادات و احكامي را كه بايد با اجزاي دموكراسي سنجيده شود، منبعث از مثلث معرفتي شرع، عقل و عرف بدانيم و هم‌چنين دموكراسي را تنها به مثابه شيوه‌اي براي حكومت كردن تصور كنيم مي‌توان ادعا كرد كه بين دموكراسي به عنوان روش حكومت كردن كه داراي عناصري مانند برابري سياسي شهروندان، حكومت اكثريت، مقبوليت مردمي، تفكيك قوا و... است با دين اسلام به مثابه فلسفه زندگي و اجتماعي، روابط منطقي تساوي و يا عموم و خصوص من‌وجه وجود دارد.

There are ambiguities surrounding the relationship of Islam to that of democracy. Hence, the main objective in this research is to explore this relationship free of all preferential treatment and solely on the basis of principles involved in Islam and democracy. Religion, in its narrower sense, involves specific rules and beliefs which ought to be compared to those of democracy, If democracy is viewed as a form of government with certain clear rules and regulations such as citizenʹs equality, majority rule, popular acceptance and separation of power, then these principles does not seem to be inconsistent with that of Islamic rules and beliefs.