مدل سازي الگوي تامين مالي مناسب براي بخش عمومي شهري در ايران

Providing an Appropriate Finance Model for Urban Public Sector in Iran (Case Study: Isfahan Municipality)

با نگاهي اجمالي به تركيب منابع شهرداري ها، مي‌توان وابستگي قابل توجهي را به درامدهاي حاصل از صدور مجوز ساختمان و تراكم را مشاهده نمود كه پيامدهاي نامناسبي را براي اقتصاد شهري در ايران در پي داشته است. در اين مطالعه الگويي براي تامين مالي دولت‌هاي محلي و شهرداري‌‌ها ارايه شده است كه بر مبناي آن، معيار‌هاي عدالت، شفافيت، كارايي، پايداري و كفايت به عنوان معيارهاي الگوي مناسب معرفي و رتبه‌بندي شد. بر اين اساس منابع موجود (موضوع هاي درامدي) با استفاده از الگوي تصميم‌گيري چند معياره رتبه‌بندي و الگوي تامين حداقل مخارج، مدل‌سازي شد. نتايج به دست آمده از رتبه‌بندي معيارها نشان داد كه معيار عدالت و شفافيت بالاترين درجه ي اهميت را به نسبت ديگر معيارها دارد. براي تامين مالي حداقل مخارج مورد نياز، بر اساس رتبه‌بندي انجام شده از نظر مناسب بودن پايه‌هاي اخذ عوارض (رتبه‌بندي گزينه‌هاي معرفي شده در مطالعه)، بالا‌ترين درجه ي اهميت براي «عوارض آلايندگي و سوخت» و پس از آن براي «عوارض ارزش افزوده» به دست آمده است. همچنين، در بين گزينه هاي موجود، «عوارض ساخت‌و‌ساز» در درجه ي آخر اهيمت قرار گرفته؛ اين در حالي است كه عوارض ياد شده در حال حاضر، بالاترين سهم درامدي شهرداري اصفهان را به خود اختصاص داده است.

Municipalities are kind of organizations that due to their diversity in functions and obligations play an important role in urban management .Financing for the administration of obligations (urban public finance) is one of the principal tools in achieving targets and urban-related plans. With a glance to the structure of current revenue sources of this administration, it can be found that there is a considerable dependence on the revenue from building permits. This has inappropriate consequences for the economy of cities. Hence, providing an appropriate model that in addition to the quality of being operational and administrative has also the suitable properties can help both the local managements and city economies. To finance for municipalities, specific criteria have been offered. In this study in addition to classifying and grading the presented criteria, the current sources (revenue items) have also been graded, using multi-criteria decision making. And also the pattern of minimum expenditures supply has been modeled. The analysis of urban public finance in Isfahan and generally in Tehran shows that. Despite having the proper potentials in acquiring some revenues. The urban management system relies heavily on building permit. In metropolitan areas, up to 50% of expenditure is obtained from building permit. This is not an appropriate financial strategy. Finally, we suggest that municipality should finance for all of it’s expenditures through tax on pollution and fuel, consumption tax and property tax.