مطالعه مكانيسم‌هاي مقاومت غير مبتني بر محل هدف در بيوتيپ‌‌هاي فالاريس (Phalaris minor Retz.) مقاوم به علف‌كش هاي آريلوكسي فنوكسي پروپيونات

Study the Non-Target Site Based Mechanisms of Resistance in Aryloxyphenoxy Propionate Resistant-Phalaris Minor Retz. Biotypes

بازدارنده‌هاي استيل كوآنزيم‌آ كربوكسيلاز، علف‌كش هاي رايج براي كنترل پس‌رويشي علف هاي هرز باريك‌برگ در مزارع گياهان پهن‌برگ مي‌باشند. تعدادي از اين علف‌كش ها براي كنترل علف هاي هرز باريك‌برگ در مزارع گندم و جو استفاده مي‌شود. اخيرا چند بيوتيپ از علف هرز فالاريس مقاوم به علف‌كش‌هاي بازدارنده آريلوكسي فنوكسي پروپيونات از جمله دايكوفوپ متيل، فنوكساپروپ پي اتيل و كلودينافوپ پروپارژيل در برخي مزارع گندم استان فارس كه سالهاي متمادي در معرض تيمار با اين باريك‌برگ‌‌كش بودند، شناسايي شده است. مطالعات قبلي بيوشيميايي نشان داد كه مكانيسم مقاومت به اين علف كش ها در بيوتيپ‌هاي SR3، MR4 و AR بدليل وجود آنزيم تغيير يافته ACCase مي‌باشد. اما ميزان حساسيت اين آنزيم در ساير بيوتيپ‌هاي مقاوم ( FR2, FR3, FR4,FR5, FR6, FR8, MR1, MR2, ER1, ER2وGR2-1) تفاوت معني‌داري با بيوتيپ حساس نداشت. آزمايشهايي براي تعيين ميزان نهشت، جذب و انتقال علف‌كش دايكلوفوپ متيل در دو بيوتيپ مقاوم SR3 و FR8 و بيوتيپ حساس ES در سال 1387 در آزمايشگاه شيمي كشاورزي دانشگاه كوردوباي اسپانيا انجام شد تا مكانيسم يا مكانيسم‌هاي احتمالي مقاومت غير مبتني بر محل هدف در اين بيوتيپ‌‌ها مورد مطالعه قرار گيرد. ميزان نهشت و جذب علف‌كش دايكلوفوپ متيل در دو بيوتيپ مقاوم تفاوت معني‌داري با بيوتيپ ‌ حساس نشان نداد. در هر سه بيوتيپ ، عمده علف‌كش جذب شده، در برگ تيمار شده باقي ماند و ميزان بسيار ناچيزي به ساير بخشهاي گياه منتقل شد. ميزان متابوليسم علف‌كش نيز در هر سه بيوتيپ يكسان بود. از آنجاييكه بيوتيپ FR8 فاقد آنزيم مقاوم بوده و از طرف ديگر ميزان نهشت، جذب، انتقال و متابوليسم علف‌كش نيز در آن تفاوت معني‌داري با بيوتيپ حساس نشان نداد، احتمالا مكانيسم‌ ناشناخته‌اي در مقاومت اين بيوتيپ دخيل مي‌باشد.

Acetyl co-enzyme A carboxylase inhibitors are commonly used for post emergence control of grass weeds in broad leaf crops. Some of these herbicides are applied to control grass weeds in wheat and barley fields. Recently some aryloxyphenoxy propionate-resistant Phalaris minor Retz. populations that have developed the resistance to diclofop methyl, fenoxaprop-P butyl and clodinafop propargyl, have been detected in wheat fields of Fars where these graminicides had been applied for several years. Previous biochemical studies revealed that mechanism of resistance in SR3, MR4 and AR biotypes is due to presence of an herbicide-resistant ACCase enzyme in the biotypes. There was not significant difference between susceptibility of ACCase enzyme of other resistant biotypes (FR2, FR3, FR4, FR5, FR6, FR8, MR1, MR2, ER1, ER2 and GR2-1) and susceptible one (ES). In order to study the non-target site based mechanism(s) of resistance to diclofop methyl in two resistant Phalaris minor Retz. biotypes, some experiments were conducted to investigate retention, absorption, translocation and metabolism of diclofop methyl in the resistant (SR3 and FR8) and susceptible (ES) biotypes in Agro – Biochemistry Laboratory of C?rdoba University, Spain, during 2008. The amount of herbicide retention and absorption did not differ among resistant and susceptible biotypes. Almost all of the absorbed herbicide remained in the treated leaf and only a little bit of diclofop methyl was translocated to other parts of the treated plants in both resistant and susceptible biotypes. The results of this study showed that there was not difference in retention, absorption, translocation and metabolism of diclofop methyl between FR8 and susceptible one; suggesting unknown mechanism of resistance may be involved in FR8 plants.