مقايسه تاثير آواي قرآن با شرايط عادي، سكوت، موسيقي عربي و موسيقي ايراني بر كفايت دياليز

اهداف: بهبود كفايت دياليز مهمترين عامل كاهش عوارض و مرگومير بيماران دياليزي بهشمار ميآيد. طبق تحقيقات مختلف، موسيقي بر فاكتورهايفيزيولوژيك تاثير دارد. اما تاكنون تحقيقي پيرامون تاثير موسيقي بر كفايت دياليز انجام نشده است. اين مطالعه با هدف مقايسه تاثير صوت قرآن با حالتعادي، سكوت، موسيقي عربي و موسيقي ايراني بر ميزان كفايت دياليز طراحي و اجرا شد.روشها: اين پژوهش كارآزمايي باليني در كليه بيماران مرحله انتهايي نارسايي مزمن كليه، بستري در بخش همودياليز بيمارستان شهيد مطهري جهرمدر سال ۱۳۸۷ انجام شد. ۶۸ نفر به روش نمونهگيري مبتني بر هدف انتخاب شدند. براي جمعآوري اطلاعات از پرسشنامه سنجش دينداري گلاك واستارك استفاده شد. مداخلات در ۵ مرحله انجام گرفت. حالت عادي، ترتيل آيات ۱ تا ۸۳ سوره ياسين، موسيقي ايراني ( ۳۰ دقيقه)، موسيقي عربي ( ۳۰محاسبه شد. kt/v دقيقه) و سكوت. تمام متغيرهاي تاثيرگذار بر كفايت دياليز در تمام جلسات مداخله يكسانسازي شدند. كفايت دياليز به كمك فرمولدادهها بهوسيله آزمونهاي مجذور كاي، تي مزدوج و آناليز واريانس تجزيه و تحليل شد.۰ بود. /۴۸۴±۰/۱۲۱ PRU ۵۱ و با فرمول /۶±۸۷/۹ URR ۰، با فرمول /۹۶۳±۰/۷۵۷ kt/v يافتهها: ميانگين كفايت دياليز محاسبهشده با فرمولبهترين كفايت دياليز مربوط به شرايط عادي بود. .(p>۰/ آزمون آناليز واريانس اختلاف معنيداري بين كفايت دياليز ۵ گروه نشان نداد ( ۰۵در شرايط استفاده از صوت قرآن، kt/v نتيجهگيري: هيچيك از حالات تاثيري بر بهبود كفايت دياليز ندارند؛ هر چند كه كفايت محاسبهشده با فرمولافزايش بهبود غيرمعنيداري را نشان ميدهد.