Microfacies and sedimentary environments of Gurpi and Pabdeh Formations and the type of Mesozoic– Cenozoic boundary in Fars province, Iran

ريز رخسارهها و محيط رسوبي سازندهاي گورپي و پابده و نوع همبري مزوزوييك سنوزوييك در مناطقي از استان فارس

سازندهاي گورپي به سن كرتاسه ي فوقاني و پابده به سن ترسير زيرين به عنوان واحدهايي از زاگرس چين خورده در سه منطقه از فارس (تنگ ابوالحيات، تنگ زنجيران و مهارلو) مورد برّرسي قرار گرفتند. سازند گورپي در بردارنده ي لايه هاي نازك تا متوس?ط مارن و مارن سنگ هاي خاكستري همراه با چينه هاي نازك سنگ آهك هاي رسي و شيل در بين اين لايه ها است. ميكروفاسيس غالب اين سازند، بايوميكرايت است. از اين سازند در اين Globotruncana ، به سن كامپانين زيرين Globotruncana elevata Zone : مناطق پنج بيوزون شناسايي شده كه به ترتيب از پايين به بالاعبارتند از Globotruncana ، به سن كامپانين بالايي Globotruncana calcarata Zone ، به سن كامپانين زيرين تا بخش زيرين كامپانين بالايي ventricosa Zone به سن مايستريشتين مياني تا بالايي. بخش پاييني سازند پابده دربردارنده ي Gansserina gansseri Zone به سن مايستريشتين زيرين و stuarti Zone شيل و مارن هاي نازك تا متوس?ط لايه خاكستري متمايل به آبي و ميان لايه هايي از سنگ آهك هاي رسي با شيل هاي ارغواني و آهك هاي چرتي است . بخش مياني آن را شيل ها و مارن هاي خاكستري تيره با لايه هاي نازك از آهك هاي رسي در بر ميگيرد. بخش بالايي نيز شامل تناوبي از آهك هاي نازك لايه ي رسي، شيل و مارن ميباشد. در اينجا نيز ميكروفاسيس غالب بايوميكرايت است. از اين سازند نيز در مناطق مورد برّرسي چهار بيوزون شناسايي به سن Globorotalia aragonensis Zone ، به سن پاليوسن بالايي Globorotalia velascoensis Zone : شدند كه به ترتيب از پايين به بالا عبارتند از به سن ايوسن Globorotalia centralis-Hantkenina assemblage Zone به سن ايوسن مياني و Globorotalia spinolusa Zone ، ايوسن پاييني بالايي. محيط رسوبي هر دو سازند، محيطي نيمه عميق با بستر كربناته مي باشد (حاشيه ي فلات عميق يا حاشيه ي حوضه) كه رخساره هاي خود را در مرحله ي پيشروي به جا گذاشته اند. همبري سازندهاي گورپي و پابده از نوع ناپيوستگي (ناهمسازي) فرسايشي مي باشد. اين همبري در منطقه ي تنگ Globorotalia ابوالحيات در قاعده ي شيل هاي ارغواني قرار مي گيرد. در اين منطقه و نيز در مناطق تنگ زنجيران و مهارلو علاوه بر شناسايي ميكروفسيل كه به بخش زيرين سازند پابده استناد مي شود، طبقه اي گلوكونيتي – فسفاتي سازند پابده را از گورپي جدا مي سازد. اين طبقه يك دوره ي velascoensis نبود رسوب گذاري را از مايستريشتين پسين تا پايان پاليوسن پيشين به نمايش مي گذارد. واژه هاي كليدي: كرتاسه ي فوقاني، زاگرس چين خورده، تنگ ابوالحيات، تنگ زنجيران، مهارلو.

The Upper Cretaceous Gurpi and Lower Tertiary Pabdeh formations as units of Folded Zagros were studied in three different regions (Tang-e-Abolhayat, Tang-e-Zanjiran and Maharloo) in Fars Province. Gurpi Formation consists of thin to medium bedded gray marl and marlstone interbedded with thin layers of argillaceous limestone and shale. The dominant Microfacies in this Formation are biomicrite; Index species of Globotruncana give the age of the Formation from Lower Campanian to Upper Maastrichtian. Pabdeh Formation consists of bluish gray, thin to medium bedded shale and marl and interlayers of argillaceous limestones (with purple shales and thin cherty beds) at lower part, dark gray shales and marls with interlayers of argillaceous limestone in the middle, and alternative layers of thinly bedded argillaceous limestone, shale and marl at the upper part. The dominant Microfacies are biomicrite. Index species of Globorotalia and Hantkenina give the age of Formation from Upper Paleocene to Eocene. The sedimentary environment of both formations is a bathymetrical carbonate floored basin (deep shelf or basin margin) which has deposited its facies in transgressive stage. The contact between the two formations is disconform. In Tang-e-Abolhayat it lies at the base of purple shale. In this region and also in Tang-e-Zanjiran and Maharloo, in addition to the recognition of Globorotalia velascoensis, which is attributed to lower part of the Pabdeh Formation, a glauconitic-Phosphatic bed separates the two formations. This bed represents a non-depositional (epirogeny) period from the Late Maastrichtian to the end of Early Paleocene.