مقايسه رضايت‌مندي و يادگيري دانشجويان دندانپزشكي از دو روش تدريس مشاركتي و سخنراني

Which method of teaching would be better; cooperative or lecture?

مقدمه: در فرآيند آموزش و پرورش، آموزش‌هاي ارايه شده به روش سخنراني به سرعت فراموش مي‌شود.از اين رو، همگام با پيچيده‌تر شدن رشته دندانپزشكي و معرفي تكنيك‌هاي جديد لزوم استفاده از روش‌هاي نوين آموزشي جهت يادگيري مادام‌العمر ضروري مي‌شود. پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثر دو روش تدريس سخنراني و مشاركتي بر ميزان يادگيري و رضايت دانشجويان دندانپزشكي در دانشكده دندانپزشكي شيراز انجام گرفت. روش‌ها: در مطالعه حاضر كه به روش نيمه تجربي انجام شد، كليه دانشجويان ترم نهم (60 نفر) كه واحد ارتودنسي نظري 1 را گرفته بودند به روش سرشماري انتخاب، و در ارايه مبحث سبب شناسي ناهنجاري‌هاي فكي – دنداني به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. ابتدا يك پيش‌آزمون (Pre-test) جهت ارزيابي اطلاعات و رضايت دانشجويان در مورد مبحث اتيولوژي به روش سخنراني به عمل آمد. سپس دانشجويان در هر دو گروه آزمايش و كنترل آموزش ديدند. دانشجويان در گروه كنترل به روش آموزش بر پايه سخنراني و در گروه آزمايش گروه‌هاي كوچك 5 نفره تقسيم شده و آموزش به روش مشاركتي انجام شد. سپس در گروه آزمايش و كنترل يك پس‌آزمون (Post-test) جهت ارزيابي يادگيري و رضايت دانشجويان به عمل آمد. در نهايت نتايج با استفاده از آمار تحليلي Wilcoxon و Mann-Whitney U و SPSS تحليل شد. نتايج: يافته‌هاي پژ‍وهش اختلاف معناداري را بين ميانگين نمرات رضايت دانشجويان قبل و بعد از اجراي روش مشاركتي نشان داد. همچنين بين نمرات پيش‌آزمون و پس‌آزمون در گروه تدريس مشاركتي نسبت به گروه سخنراني اختلاف معنادار آماري وجود داشت (001/0p < ). اما بين پس‌آزمون ميزان يادگيري گروه مشاركتي با پس‌آزمون گروه سخنراني تفاوت معناداري ديده نشد. (14/0p=) نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد استفاده از روش مشاركتي در تدريس دانشجويان دندانپزشكي مي‌تواند مفيد واقع شود و ميزان رضايت دانشجو را افزايش دهد. با افزايش انگيزه دروني دانشجويان مي‌توان فرصتي براي افزايش كيفيت آموزش به دست آورد.

Introduction: Most of the knowledge acquired through lecturing is forgotten rapidly. As dentistry is becoming a more complicated field of study and as new techniques are introduced, the use of modern educational approaches to promote lifelong learning becomes necessary. This study is to compare cooperative teaching method and lecture method in terms of their impact on studentsʹ learning and their satisfaction in school of dentistry in Shiraz University of Medical Sciences. Methods: In this quasi experimental study sampling was census and all 9th semester students (60 students) taking theoretical orthodontics(I) were included. One topic, etiology of mandibular abnormalities, was taught to both randomly selected experiment & control groups. First, to assess knowledge & satisfaction of the students with lecture methods for etiology, a pre-test was applied. Then both groups were taught; the control group received instruction through lecture method and the experiment group formed 5-member subgroups and received instruction through cooperation. Then, both groups took a post-test. Data were analyzed through Wilcoxon and Mann-Whitney U using SPSS 12. Results: A significant difference was found between the mean scores of the studentsʹ satisfaction before and after applying the cooperative method. Also, there was a significant difference between the pre–test scores in the lecture group and the cooperative group (p < 0.001), but no significant difference was observed between post-test scores of the two groups (P=0.1). Conclusion: The study showed that cooperative teaching method could be useful in teaching dentistry students and could enhance their intrinsic motivation, which in turn could improve learning quality.