بررسي رويكردهاي مختلف در برنامه آموزش فلسفه براي كودكان و نسبت آن با برنامه درسي رسمي

چكيده اگر يك نظام آموزشي بر آن است تا دانش آموختگان آن از آموزش و پرورشي متوازن و متعادلي بهره مند شوند، طبيعي است كه به برنامه‌هاي مناسب تربيت فلسفي، فكري و استدلالي آن نظام به طور جدي توجه شود تا بروز خلاّقيّت‌ها و شايستگي‌هاي نهفته آنها امكان پذير شود و اين ضرورتي است كه بسياري از كشورها به آن توجّه كرده‌اند. در حال حاضر توسعه مهارت‌ها و برنامه‌هاي آموزش فلسفه براي كودكان در كشورهاي مختلف جهان از روند در حال رشدي برخوردار شده، و كشورهاي مختلف با توجّه به نيازهاي آموزشي و بافت اجتماعي خود، شكل خاصي از اين برنامه را در كشور خود پياده كرده‌اند. لذا با توجّه به اين مهم در اين مقاله با روش توصيفي ـ تحليلي رويكردهاي مختلف اين برنامه بررسي و نسبت آنها با برنامه درسي رسمي تبيين شد. نتايج كه به طور كلي دو رويكرد فلسفه در مقام فلسفيدن و فلسفه در مقام آموزش آراي فلاسفه در آموزش‌هاي فلسفي مطرح است. كه به رويكرد فلسفيدن به واسطه برنامه فلسفه براي كودكان در كشورهاي مختلف توجّه شده است. اما حضور اين برنامه در برنامه درسي كشورهاي مختلف تفاوت‌هايي را در پي داشته و به سه شيوه به آن توجّه شده است: 1. به عنوان واحد درسي مستقل در برنامه درسي رايج؛ 2. به عنوان جاري شدن روش و روح فلسفيدن در كل برنامه درسي؛ 3. به صورت تركيبي يعني هم به عنوان واحد درسي مستقل و هم به صورت تلفيق در دروس ديگر.