مقايسه دو آزمونOST وSCORE براي برآورد پوكي استخوان در زنان يائسه

سابقه و هدف: عوامل متعددي مي‌توانند در پيشگويي احتمال پوكي استخوان و تصميم¬‌گيري براي انجام تراكم‌سنجي اثرگذار باشند؛ بر مبناي اين عوامل روشهايي شامل ORAI, OST, SCORE و غيره جهت تعيين خطر ابداع شدند. در اين مطالعه دو روش SCORE و OST جهت تعيين احتمال پوكي استخوان با يكديگر مقايسه شدند. مواد و روشها: اين تحقيق به روش تشخيصي در بيمارستان لقمان در سال 1387 روي 210 خانم يائسه انجام شد. پس از محاسبه OST و SCORE، تراكم‌سنجي انجام شد و موارد پوكي استخوان (T-Score ≤ -2.5) و در معرض خطر (T-Score ≤ -2) مجزا شدند. حساسيت، ويژگي، نسبت درست نمايي (LR)، صحت تست‌ها و سطح زير نمودار اين دو گروه محاسبه شدند. همچنين PPV و NPV هر يك از اين روشها نسبت به نتايج BMD تعيين و در نهايت TP، TN، FN و FP آنها با آزمون كاي ¬دو مورد قضاوت آماري قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سن افراد، 3/57 سال بود. 43 نفر (3/20%) مبتلا به پوكي استخوان و 88 نفر (7/41%) در معرض خطر بودند. مقادير PPV و NPV براي آزمون OST به ترتيب 2/39% و 6/91% و براي آزمون SCORE به ترتيب 2/34 و 8/97 بود. موارد صحيح و ناصحيح دو روش مشابه بودند (4/0>(p. SCORE، داراي بالاترين حساسيت در هر دو گروه پوكي استخوان و در معرض خطر بود (به ترتيب 95% و 2/88%) و همچنين بالاترين ارزش اخباري منفي و نسبت شانس تشخيصي (Diagnostic Odds Ratio) را داشت. OST داراي بيشترين ويژگي در هر دو گروه بود (4/71% و 4/75%) و نيز بالاترين نسبت درست نمايي را داشت.نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه اين دو آزمون اختلاف معني‌داري در پيشگويي پوكي استخوان با يكديگر نداشتند. OST با ويژگي و نسبت درست‌نمايي بالاتر مي‌تواند در تفكيك افراد بيمار مؤثرتر باشد و SCORE با حساسيت بيشتر و ارزش اخباري منفي و صحت، ارزش در تفكيك افراد غير بيمار دارد.