اولويتهاي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي: روش، مشكلات و محدوديتها

سابقه و هدف: به دليل تنوع و گستردگي عرصه‌هاي سلامت و محدوديت منابع، امكان فعاليت در تمامي اين عرصه‌ها و پاسخگويي به تمامي نيازهاي پژوهشي جامعه غيرممكن است. از اينرو تعيين اولويتهاي پژوهشي يك ضرورت اجتناب‌ناپذير است. هدف اين مقاله گزارش روش انتخاب شده، مشكلات و محدوديتها، و همچنين موانع احساس شده پروژه تعيين اولويتهاي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي مي‌باشد.مواد و روشها: اين مطالعه با مشاركت اعضاي هيأت علمي 91 گروه آموزشي و 830 نفر از ذينفعان در سالهاي 8-1387 انجام گرفت. فرآيندي كه براي تعيين اولويتهاي پژوهشي به‌كار برده شد، بر پنج اصل مشاركت ذينفعان، تحليل وضعيت موجود و برآورد نيازها، مشخص كردن عناوين پژوهشي، امتيازدهي بر اساس معيارها، و تعيين اولويتها بر اساس بيشترين توافق استوار بود. اين روش با تغييرات اندكي از مدل پيشنهادي كارگروه سازمان جهاني بهداشت Council on Health Research for Development (COHRED) اقتباس شده بود.يافته‌ها: اين پروژه با مشاركت 610 نفر از اعضاي هيأت علمي دانشكده‌هاي پزشكي، دندانپزشكي، داروسازي، پرستاري مامايي، بهداشت، تغذيه، پيراپزشكي و توانبخشي و 220 نفر از ساير ذينفعان نظام سلامت و افراد مرتبط با سلامت خارج از دانشگاه انجام شد. در مجموع 841 حوزه پژوهشي و حدود 1900 زير حوزه به عنوان اولويتهاي پژوهشي تعيين شد.نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد مدل COHRED با تغييرات اعمال شده در اين مطالعه، كارآيي لازم را براي تعيين اولويتهاي پژوهشي در گروههاي آموزشي دارد. اميد است ارائه اولويتهاي پژوهشي علاوه بر هدايت موضوعات پژوهشي پيشنهادي به سوي اولويتها، مورد توجه سياست‌گذاران، داوران و تصويب‌كنندگان طرحهاي پژوهشي نيز قرار بگيرد تا بتواند به عنوان يك ابزار در جهت استفاده بهينه از منابع محدود مالي عمل نمايد.