طراحي و تبيين الگوي عوامل موثر بركارآفريني دانشگاهي (مطالعه موردي: دانشگاه پيام نور)

كارآفريني دانشگاهي ازرسالت‌هاي جديد دانشگاه‌ها پس از رسالت‌هاي آموزش و پژوهش است. مفهوم كارآفريني دانشگاهي با تجاري‌سازي دانش قرين مي‌باشد. اين مقاله به دنبال يافتن عوامل موثر بر كارآفريني دانشگاهي است. از اين رو در ابتدا سوالات و فرضيه‌هايي براي پاسخ به آن‌ها تدوين شد. سپس بر اساس منابع علمي مدل مفهومي براي عوامل موثر بر كارآفريني دانشگاهي و نيز كارآفريني دانشگاهي طراحي شد. براي سنجش عوامل و نيز كارآفريني دانشگاهي دو پرسش‌نامه جداگانه طراحي شد كه پرسش‌نامه اول را رييسان يا معاونان مراكز و واحدها و پرسش‌نامه دوم را مسوولان كارآفريني استان‌ها پاسخ داده‌اند. جامعه آماري همه‌ي مراكز دانشگاه پيام نور و نيز واحد‌هايي كه حداقل سه سال از تاسيس آن‌ها گذشته باشد، بود. به دليل محدود بودن جامعه آماري به 260 مركز/ واحد در سراسر كشور، بين كل جامعه آماري پرسش‌نامه توزيع شد و با استفاده از روش‌هاي تحليل عاملي تاييدي و تحليل مسير،شاخص‌ها و رابطه‌ها بررسي شدند. با آزمون فرضيه‌ها از 25 فرضيه تدوين شده به جز يك فرضيه از عوامل ساختاري،دو فرضيه از عوامل محتوايي و چهار فرضيه از عوامل زمينه‌اي و دو فرضيه از فرضيه‌هاي اصلي، بقيه فرضيه‌ها تاييد شدند. بر اساس اطلاعات گردآوري شده با استفاده از روش‌هاي تحليل عاملي تاييدي و تحليل مسير توسط نرم افزارهاي اس پي اس اس و ليزرل، الگوي مفهومي طراحي شده آزمون، اصلاح و برازش شده و الگوي نهايي پيشنهاد شد. در پايان براي تحقيق‌هاي آينده پيشنهاد‌هايي مطرح شد.