بررسي و سنجش كيفيت زيبايي در منظر شهري بر اساس مفهوم ديدهاي متوالي نمونه موردي مسير گردشگري دارآباد تهران

Assessing the Beauty of Darabad District in Tehran Based on Serial Vision

اين مقاله به تحليل موضوع كيفيت زيبايي بوسيله تدوين معيارهاي سنجش و ارزيابي بر پايه مفهوم ديدهاي متوالي درمنظر شهري پرداخته است. اين ارزيابي بر اساس ديد و ادراك ناظر در فضا شكل گرفته است و به نظر مي رسد به عنوان روشي جهت تحليل زيبايي در منظر، مي تواند در طراحي شهري مورد استفاده قرار گيرد رويكرد اين پژوهش، ارايه نوعي رو ششناسي (متدولوژي)در ارزيابي منظر، بر پايه مطالعه و تحليل محتوايي ادبيات طراحي شهري و معماري در اين زمينه مي باشد كه چارچوبي را جهت سنجش كيفيات زيباي يشناختي كاراكترهاي بصري متفاوت، در بخشي از شهر بر اساس مفهوم ديدهاي متوالي بوسيله تحلي لهاي تصويري و توصيفي ارايه مي نمايد. هدف اصلي پژوهش، برقراري ارتباط ميان تيوري زيباي يشناسي منظر شهري و مفهوم ديدهاي متوالي مي باشد كه اين امر به دستيابي به اصول كاربردي در طراحي منظر شهري كمك شاياني مي نمايد. تاكيد اين اصول بر تغييرات تدريجي منظر در طول حركت و ارتباط آن با زيبايي شناسي فضاي شهري مي باشد. در اين مقاله، ابتدا به بررسي مفاهيم و تعاريف اوليه زيبايي، حركت و ديدهاي متوالي در منظر شهري پرداخته مي شود سپس با استخراج مجموعه اي از معيارها و شاخص ها در ارتباط با مفاهيم كيفيت زيبايي و ديدهاي متوالي، در قالب ماتريس ارزيابي، نمونه مطالعاتي مورد سنجش و ارزيابي قرار م يگيرد و در نهايت، مجموع هاي از راهكارهاي طراحي منظر به جهت افزايش كيفيت زيبايي در هر يك از پهنه هاي محدوده مورد مطالعه بيان ميگردد.