تحليل عوامل كيفيت بخش محيط گردشگري ساحلي با توجه به معيارهاي گردشگري پايدار، مطالعه موردي سواحل شهر رامسر

Investigates the Contributory Factors of Coastal Tourism Improvement with Regard to Sustainable Tourism Criteria; Case study: Ramsar Coast

اين مقاله به تحليل عوامل كيفيت بخش محيط گردشگري ساحلي با توجه به معيارهاي گردشگري پايدار مي پردازد. اين عامل ها بر پايه شاخص هاي هم بسته كيفيت محيط بنا نهاده شده اند. به كمك اين عامل ها مي توان اولويت ها و نيازمندي هاي گردشگران را به منظور بهبود كيفيت گردشگري شناسايي نمود. ناحيه مورد مطالعه در اين مقاله، سواحل شهر رامسر واقع در شمال ايران است. اين شهر به عنوان يكي از مهم ترين جاذبه هاي گردشگري ساحلي در كشور محسوب مي شود. براي جمع آوري اطلاعات از ابزار پرسش نامه استفاده شد. از گردشگران ساحلي خواسته شد تا درباره كيفيت هاي محيطي نظر خود را اعلام كنند و نتايج حاصل از ادراك آنان در قالب متغيرهاي رتبه اي و به كمك روش هاي آماري مورد تحليل قرار گرفت. روش نمونه گيري در اين مقاله نظام مند بوده است. تعداد 196 پرسشنامه در ميان گردشگران توزيع شد. 17 شاخص كيفي محيط 11 استفاده شد. براي شناسايي / نسخه 5 SPSS از سوي گردشگران مورد ارزيابي قرار گرفت. براي تحليل داده ها، از نرم افزار عامل ها، روش تحليل عاملي با الگوي مولفه هاي اصلي بكار رفت. معيار "كيزر" به عنوان معيار مطلوبيت الگوي تحليل عاملي برابر 0 براي اين شاخص ايده آل محسوب مي شود. آزمون "سنجش كروي بارتلت" كه تفاوت بارهاي عاملي / 0/79 شده است. اندازه8براي گروه شاخص ها را آزمون مي كند در سطح 1 درصد معني دار است. نتايج آزمون "كرنباخ آلفا" نشان مي دهد كه پرسش نامه0 است. / از ميزان روايي قابل قبولي برخوردار است. اندازه اين ضريب براي داده هاي مربوط به ادراك محيط برابر855 نتايج به دست آمده از تحليل شاخص هاي كيفي سواحل شهر رامسر نشان مي دهد كه در مجموع از ميان 17 شاخص،7 شاخص پايين تر از اندازه ميانگين بوده است و معادل كيفيت نسبتا مطلوب ارزيابي مي شود و 10 شاخص ديگر از اندازه ميانگين بالاتر بوده و معادل كيفيت نامطلوب ارزيابي مي شود. همچنين محيط گردشگري ساحلي بر پايه ادراك گردشگران به صورت عوامل مشخصي قابل شناسايي است. هريك از اين عوامل از شاخص هاي همگني تشكيل شده است. اين عوامل عبارت است از: -1 پاكيزگي، كيفيت منظر و امنيت اجتماعي، 2- امكانات گردشگري، 3- فضاي تفريحي براي خانواده، 4- دسترسي و آمدوشد، -5 خدمات رفاهي و مهمان نوازي. براي تعيين ميزان هم بستگي عامل ها با متغيرهاي ميزان رضايت از محيط گردشگري و احتمال بازگشت مجدد به مقصد گردشگري، از ضريب همبستگي "گاما" استفاده شد. نتايج اين آزمون نشان داد كه ارتباط معني داري ميان عوامل كيفي با متغيرهاي ميزان رضايت از محيط گردشگري و احتمال بازگشت مجدد به مقصد گردشگري درسطح آلفا برابر 5 درصد وجود دارد. همچنين ميزان همبستگي ميان تمامي عوامل كيفي محيط ساحلي در مورد ميزان رضايت از گردشگري پايين تر از تمامي هم بستگي هاي مربوط به اين عامل ها با احتمال بازگشت مجدد به مقصد گردشگري است. اين تفاوت بيانگر آن است كه گردشگر در احتمال انتخاب مجدد يك مقصد گردشگري، عوامل ديگري نظير هزينه سفر، معيارهاي اجتماعي و ... را نيز لحاظ مي نمايد و كيفيت هاي محيطي تنها بخشي از اين معيارها را شامل مي شود.