رابطه بين سرمايه فكري، اندازه شركت، سودآوري و ساختار سرمايه در شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

اين پژوهش اثر سرمايه فكري، اندازه شركت و شاخص سودآوري بر ساختار سرمايه در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براي يك دوره زماني 8 ساله از سال 1381 الي 1388 را مورد بررسي قرار مي دهد. روش پژوهش همبستگي مي باشد. در اين پژوهش براي اندازه گيري ساختار سرمايه از نسبت بدهي به جمع دارايي ها استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه سرمايه فكري با شاخص ساختار سرمايه شركت ها (نسبت بدهي )، رابطه اي مثبت دارد. هم چنين نتايج پژوهش بر وجود رابطه اي منفي و معكوس ميان شاخص سودآوري شركت ها با شاخص ساختار سرمايه، و رابطه اي مثبت و مستقيم ميان اندازه شركت با شاخص ساختار سرمايه تاكيد دارد. پژوهش پيشنهاد مي كند كه مديران مي توانند به واسطه تدوين يك راهبرد براي ارتقا سرمايه فكري، نظير راهبرد بهبود عملكرد نيروي انساني از طريق آموزش يا جذب سرمايه فكري، ساختار سرمايه واحدهاي تجاري را بهبود دهند. هم چنين نتايج اين پژوهش به تحليل گران مالي و ساير استفاده كنندگان اطلاعات صورت هاي مالي پيشنهاد مي نمايد براي تجزيه و تحليل ساختار مالي شركت ها، به روابط ميان سرمايه فكري و ساختار سرمايه توجه نمايند.