بررسي ساختار سرعتي پوسته فوقاني و مياني در شمال شرقي استان خراسان به روش برگردان يك بعدي زمان رسيد امواج مستقيم P

براي تعيين ساختار سرعتي پوسته در استان خراسان زمين لرزه هاي رخ داده در اين منطقه كه با شبكه هاي لرزه نگاري قوچان و مشهد وابسته به مؤسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران به دست آمده بود پردازش شد. از ميان همه داده هاي ثبت شده در اين شبكه، تعداد 103 زمين لرزه مورد استفاده قرار گرفت. آنها زمين لرزه هايي بودند كه حداقل در چهار ايستگاه ثبت شده بودند، حداقل 12 قرائت P داشتند، جدايش سَمتي آنها كمتر از 270 درجه بود، RMS كمتر از 1 ثانيه داشتند و خطاي تعيين محل (در سطح و عمق) آنها كمتر از پنج كيلومتر بود. از اين زمين لرزه هاي انتخابي براي اجراي آزمون هاي گوناگون و پيدا كردن مدل سرعتي مناسب استفاده شد. ابتدا زمان رسيد هاي اين زمين لرزه ها براي پيدا كردن مدل يك بُعدي سرعتي با استفاده از روش ولست (كيسلينگ،1998) وارون شد. با اِعمال تغيير سرعت در هر لايه از مدل اوليه (به صورت تصادفي و به ميزان 5/0± كيلومتر بر ثانيه)،50 مدل اوليه توليد شد.فقط مدل هايي درحكم نتيجه انتخاب شد كه حاصل برگردان يك بُعدي آنها همگرايي قابل ِقبولي را نشان مي داد. از نتايج برگردان صورت گرفته در مرحله اول كه يك مدل سه لايه بود درحكم مدل آغازي در مرحله دوم براي پيدا كردن مدل سرعتي مناسب استفاده شد. نتيجه نهايي مدل ساده دولايه تا عمق 20 كيلومتري متشكل از لايه اي به ضخامت 10 كيلومتر و سرعت 5/4 كيلومتر بر ثانيه است كه روي يك لايه با سرعت 2/6 كيلومتر بر ثانيه قرار گرفته است. به دليل استفاده از داده هاي محلي، تهيه مدل سرعتي براي پوسته فوقاني و پوسته مياني تا عمق 20 كيلومتري امكان پذير بوده است.