بررسي قابليت روش اجزاء محدود در جداسازي بي هنجاري هاي گراني ساختمان هاي نفتي

استفاده از روش هاي مناسب تفكيك بي هنجاري ها در تعيين وضعيت دقيق ساختماني تله هاي نفتي يكي از مسائل مهم در تفسير داده هاي گراني است. اگرچه روش هاي متداول تفكيك بي هنجاري ها از قبيل مشتقات اول و دوم، گسترش بي هنجاري ها به سمت بالا و پايين، متوسط گيري وزني و روند سطحي طي ساليان متمادي به منظور تفكيك بي هنجاري هاي گراني در اكتشاف منابع نفتي و كانسارها به كار گرفته شده است بااين حال ضرورت استفاده از روش هاي جديد در تفسير داده هاي گراني هنوز احساس مي شود. در اين مقاله از توانمندي هاي روش عددي اجزاء محدود به منظور حذف اثرات ناحيه اي داده هاي گراني منطقه دهنو استان فارس استفاده يمي شود. براي برآورد گراني ناحيه اي، از اِلمان هاي چهار گره اي، هشت گره اي با تابع درون ياب درجه دو و اِلمان دوازده گره اي با تابع درون ياب درجه سه ستفاده شد. محاسبات مورد نياز در فضاي بدون بُعد ، در فاصله 1- و 1 صورت گرفت و سپس مجدداً به فضاي واقعي ??? برگردانده شد. با استفاده از روش هاي متداول، قابليت و توانمندي، روش اجزاء محدود در جداسازي بي هنجاري هاي ناحيه اي و محلي مورد ارزيابي قرار گرفت. نقشه باقي مانده حاصل از روش اجزاء محدود دو بي هنجاري تاقديسي و سه بي هنجاري ناوديسي را مشخص كرد. بي هنجاري هاي تاقديسي منطبق بر ساختمان دهنو هستند. نتايج حاصل از روش اجزاء محدود در تطابق نسبتاً خوبي با نتايج ساير روش هاي تفكيك بي هنجاري ها است كه اين موضوع خود قابليت استفاده از روش اجزاء محدود را براي حذف اثرات ناحيه اي از مقادير گراني برداشت شده به اثبات مي رساند.