بررسي اثر غلظت پليمر بر رهايش داروي داكسي سايكلين هيكليت از سامانه تشكيل شونده درمحل بر پايه پلي (لاكتيد-كو- گليكوليد)

Evaluation of Polymer Concentration Effect on Doxycycline Hyclate Drug Release from in SituForming System based on Poly(lactide-co-glycolide)

در اين پژوهش، روند رهايش داروي داكسي سايكلين هيكليت از سامانه هاي دارورساني تشكيل شونده در محل با استفاده از پليمر لاكتيد-كو-گليكوليد با نسبت مونومري50:50 در حلالN - متيل-2- پيروليدون، در غلظت هاي مختلف بررسي شده است. اين سامانه ها براي درمان موضعي بيماري هاي پريودنتال مفيد هستند. براي تعيين غلظت دارو در محيط رهايش از روش طيف سنجي فرابنفش استفاده شد. هم چنين، روشي براي پايدارسازي دارو در محيط رهايش نيز ارايه شده است. ساختار غشاهاي ساخته شده، به كمك آزمون ميكروسكوپي الكتروني براي بررسي ساختارهاي سطحي و عمقي زمينه هاي پليمري توضيح داده شد. با افزايش غلظت پليمر، تخلخل سطح كاهش يافته، ساختار غشايي متراكم تر شده، رهايش ناگهاني كاهش و زمان رهايش كلي افزايش يافت.

In this study, doxycycline hyclate release behavior from in situ forming drug delivery systems investigated. These systems based on poly(lactide-co-glycolide) 50:50 dissolved in N-methyl-2-pyrrolidone that were evaluated in different concentrations. These systems are useful for local treatment of periodontal diseases. UV spectroscopy is used to determine drug concentration in release medium. Also, a new method to stabilize drug in release medium was developed. The structure of prepared membranes is explained by scanning electron microscopy (SEM) to evaluate the surficial and cross-sectional structures of polymer matrices. With increasing in polymer concentration, surface porosity decreased, membrane structure became denser, burst decreased and drug release time increased.