رضايت كاركنان دانشگاه علوم پزشكي تهران از دوره هاي آموزش ضمن خدمت الكترونيكي

Investigating Employeesʹʹ Satisfaction with E-learning Courses in Tehran University of Medical Sciences

مقدمه: هدف از برگزاري آموزش هاي ضمن خدمت، ارتقاي عملكرد كاركنان سازمان هاست. از طرفي يادگيري اثربخش منوط به رضايت كاركنان از دوره هاي آموزشي مي باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي رضايت كاركنان از دوره هاي آموزش ضمن خدمت الكترونيكي طراحي و اجرا گرديد. روش‌ها: مطالعه مقطعي حاضر در سال 1387، در جامعه كاركنان دانشگاه علوم پزشكي تهران كه در دوره هاي آموزش ضمن خدمت الكترونيكي شركت نموده بودند، انجام شد. با استناد به روش نمونه گيري آسان، 651 نفر از كاركنان، پرسشنامه الكترونيكي رضايت سنجي را در سه مقوله رضايت از محتوا، روش ارايه دوره ها و برنامه آموزش الكترونيكي تكميل كردند. با مطالعه مقدماتي پايايي پرسشنامه بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ تاييد گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون هاي آماري Pearson correlation، Studentʹs T test و One way ANOVA به تناسب متغيرها استفاده شد. نتايج: بيشترين ميانگين رضايت كاركنان مربوط به مقوله رضايت از برنامه (9/0±96/3 از حداكثر نمره 5) و كمترين آن مربوط به رضايت از محتواي دوره هاي آموزشي ( 8/0±84/3) بود. متغيرهاي زمينه اي شامل سابقه كار، نوع استخدام و مدرك تحصيلي تاثيري بر رضايت كاركنان از شركت در دوره هاي آموزش الكترونيكي نداشتند. نتيجه‌گيري: كاركنان مورد بررسي، نسبت به دوره هاي آموزش الكترونيكي رضايت قابل توجهي داشتند. با توجه به ميزان رضايت نسبتاً كمتر از محتواي دوره هاي آموزشي، ارتقاي كيفيت محتواي دوره هاي مذكور ضروري مي نمايد.

Introduction: The aim of staff-in service training is to improve employeesʹ performance (functionality) in organizations. On the other hand, effective learning hinges in staffʹs satisfaction with educational courses. This study was designed and performed to assess employeesʹ satisfaction with staff-in-service electronic training. Methods: This cross-sectional study was performed in year 2008 for population of those employees of Tehran University of Medical Sciences who attended staff-in-service electronic training (electronic satisfaction assessment). Using simple sampling method, 651 employees completed the questionnaire on 3 areas of satisfaction with content, instruction method, and electronic training program. During the conduction of primary study, questionnaireʹs content validity was measured using Cronbach’s alpha coefficient. Data was analyzed by SPSS software version 16 using statistic tests of Pearson correlation, student’s T test, and one way ANOVA according to the variables. Results: Employeesʹ highest satisfaction related to the area of satisfaction with program (3.96 ± 0.9 out of maximum score of 5) and the lowest satisfaction was about educational program’s content (3.84±0.8). Thematic variables such as years in workforce, employment type, and educational level left no effect on employeesʹ satisfaction with participation in electronic training courses. Conclusion: Employees enrolled in this study were significantly satisfied with the e-learning courses. Regarding the fact that the satisfaction was relatively low, content quality improvement seems necessary.