ارتباط سرعت و حداكثر سرعت مجاز با ايمني در شبكه راه‌ها

امروزه مقوله ايمني را از جمله زير ساخت هاي لازم براي توسعه پايدار قلمداد مي‌كنند. از مهم‌ترين موارد ايمني، ايمني در جاده‌ها است و نقش بسزايي در كاهش ضايعات، كشته‌ها و مجروحين جاده‌اي دارد. از طرفي با توجه به عوامل تاثيرگذار در تصادفات كه شامل مشكلات جاده‌اي، نقص فني خودروها و عامل انساني مي‌باشند و همچنين بر طبق آمار و نظرات كارشناسي 20 درصد تصادفات به دليلي مشكلات جاده‌اي و 10 درصد به دليلي نقص فني خودروها و 70 درصد مربوط به عامل انساني مي‌باشد. در سال‌هاي اخير با گسترش تكنولوژي در طرح وسايل نقليه مناسب‌تر و همچنين طرح جاده‌هاي مطابق با استانداردهاي روز دنيا، نقش عامل انساني به عنوان يك عامل ايجاد تصادف افزايش يافته است. همچنين با بررسي‌هاي انجام گرفته در سطح ايران و جهان مشخص شده كه يكي از اصلي‌ترين عوامل موثر در اشتباهات عامل انساني، پديده سرعت غير مجاز و انتخاب نادرست حداكثر سرعت مجاز در راه مي‌باشد؛ لذا در اين مقاله به رابطه سرعت و حداكثر سرعت مجاز با ايمني جاده‌اي پرداخته مي‌شود و راهكارهاي اجرا شده در ديگر كشورها را در زمينه مديريت سرعت به منظور افزايش ايمني جاده‌اي مورد بررسي قرار مي گيرد. با بررسي هاي انجام شده مشخص شد كه كنترل عامل سرعت نقش اساسي در بهبود ايمني خواهد داشت همچنين مشاهده شد كه انحراف معيار سرعت از سرعت ميانگين از طرف بالا و پايين باعث افزايش ريسك تصادفات خواهد شد. در ادامه با مشاهده بررسي هاي انجام شده بر روي اعمال حداكثر سرعت مجاز مشخص شد كه با كاهش حداكثر سرعت مجاز در اكثر موارد ريسك تصادفات كاهش يافته و از شدت وقوع تصادف نيز كاسته مي شود.